Oranje sluit EK-voorbereiding af met zege tegen Georgië, maar pessimisme blijft

Er werd uitbundig met rood-wit-blauwe vlaggen gezwaaid in Enschede, een hysterische DJ probeerde er een groot spektakel van te maken, maar zelden trok een Nederlands elftal met lagere verwachtingen richting een eindtoernooi dan nu.

De 3-0 winst oogde statistisch nog wel aardig, maar de zege op Georgië kon niet verbloemen dat dit Oranje nog allesbehalve een stabiel geheel vormt. Komende zondag tegen Oekraïne begint het Nederlands elftal zonder veel houvast aan het EK, in de wetenschap dat chagrijn voortdurend op de loer ligt.

De zeldzame vrolijke noot kwam woensdagavond van Wout Weghorst, de spits die rechtstreeks uit een jongensboek lijkt weggelopen. Bepaald geen fijnbesnaarde topspeler, wel een voetballer die met haast obsessieve toewijding voor Oranje speelt. Weghorst heeft alle karaktertrekken van een antiheld.

Dat juist hij na rust de waardevolle 2-0 maakte, leidde bovenal de aandacht af van een wedstrijd die het pessimisme rond Oranje weer volop aanwakkerde. Want beter dan woensdagavond in de Algarve was het in Enschede lange tijd nauwelijks.

Tegen het modale voetballand Georgië gaf Oranje opnieuw veel te veel kansen weg, ook deze keer in het zo veelbesproken 5-3-2-systeem. Waar de Schotten in Portugal nog twee keer scoorden, lieten de bezoekers het nu liggen.

Dat was niet bepaald de verdienste van Oranje zelf. Al na twee minuten kon Saba Lobzhanidze volledig vrij op keeper Maarten Stekelenburg af, simpel vrijgespeeld en in de sprint een stuk sneller dan Daley Blind. Voor rust kregen ook Budu Zivzivadze en Valerian Gvilia prima mogelijkheden, beide keren gecreëerd uit open spel.

Daar kwam bij dat Oranje ook aan de bal vaak onwaarschijnlijk slordig was. Slechts de tandem Memphis Depay-Georginio Wijnaldum liet bij vlagen iets van klasse zien, resulterend in een strafschop na tien minuten, toen de doorgelopen Denzel Dumfries tegen het gras werd gewerkt. Memphis benutte de penalty feilloos: 1-0.

Maar die goal leidde geen moment tot verlossing. Uiterst moeizaam kwam het Nederlands elftal tot kansen; zelfs een vloeiende aanval bleek lange tijd te veel gevraagd. Controleur Marten de Roon leed onwaarschijnlijk vaak balverlies, Weghorst had technisch zichtbaar moeite met het niveau, terwijl ook Frenkie de Jong een ronduit zwakke eerste helft speelde.

Pas tien minuten na rust was er weer even een flits van opwinding. Eindelijk vonden de spelers van Oranje elkaar in een vloeiende combinatie, opgezet door Frenkie de Jong en slim doorgespeeld door Memphis Depay. De goed weggelopen Weghorst schoot overtuigend raak: 2-0.

Het was zo’n doelpunt dat voor even de aandacht afleidde van het moeizame veldspel. Weghorst vierde de goal als een lang gekoesterde jongensdroom, dolgelukkig juichend in het stadion in Enschede, midden in zijn geboortestreek. Prompt galmde zijn naam over de tribunes.

Het voetbal van Oranje was in de tweede helft ook daadwerkelijk iets beter. Het elftal van De Boer had zichtbaar meer controle, al speelde ook mee dat de Georgiërs het stilaan wel best vonden. Keeper Giorgi Loria onderscheidde zich, onder andere met een knappe redding op een uithaal van Memphis.

Het was invaller Ryan Gravenberch die een kwartier voor tijd de 3-0 maakte, goed reagerend op een schot van Memphis. Het Nederlands elftal kreeg daarna ook nog wel mogelijkheden, eindelijk kwam er er wat snelheid en energie in het spel, maar ook in de slotfase ontsnapte het aan een tegengoal, onder andere door een bal op de lat.