Direct naar artikelinhoud
InterviewZaak-Sanda Dia

Sven Mary: ‘Een beetje menselijkheid mogen we toch vragen?’

Advocaat Sven Mary, met achter hem de vader van Sanda Dia, bij het verlaten van de raadkamer in Hasselt.Beeld Photo News

Geflankeerd door de vader van Sanda Dia, zijn broer, hun beider partners en enkele vennoten verliet advocaat Sven Mary om 14.30 uur het gerechtsgebouw in Hasselt. Woedend. Het is al de tweede keer dat de rechtsgang in de zaak tegen de 18 Reuzegommers wordt vertraagd. 

Het zit de advocaat van de familie Dia vooral hoog dat hij de vader van Sanda had beloofd dat er na tweeëneenhalf jaar eindelijk een juridisch perspectief zou zijn en nu uitgelegd moest zien te krijgen dat het hele gezelschap helemaal voor niks naar Hasselt was gekomen. Het door Joris Van Cauter, advocaat van een van de 18, neergelegde wrakingsverzoek was voor hem en zo’n 25 andere aanwezige advocaten een complete verrassing.

Lees ook: Deze 18 Reuzegommers riskeren 10 jaar cel na de dood van Sanda Dia

Sven Mary: “Denkt u dat wij al deze mensen die hier zijn speciaal vandaag naar hier hadden laten komen in die wetenschap? Iedereen moet doen wat hij acht te moeten doen, maar men had een soort van respect kunnen tonen voor de mensen hier achter mij. Ik heb geen probleem met dat verzoek tot wraking. Of dat noodzakelijk was, laat ik in het midden. Ik heb de indruk dat het tot niets gaat dienen, behalve weer eens een drietal weken gewonnen tijd. Daar gaat het over, het kopen van tijd. Het gaat over het kopen van tijd sinds 7 september vorig jaar (vorige zitting van de raadkamer, DDC). Ik heb de eer niet gekregen om een kopie van het verzoekschrift tot wraking te krijgen. Ik vermoed dat het gaat om het feit dat de griffier vorige week vrijdag alle advocaten puur om praktische redenen heeft gebeld om te zeggen dat de zaak behandeld zou worden. Dat wil zeggen: dat ze minstens zou worden aangevat. Als dat een reden is tot wraking, dan komen er in de volgende weken heel veel wrakingsverzoeken.”

Hoe pijnlijk is dit voor de familie?

“Ik neem nu het woord voor deze mensen omdat mijnheer Dia niks verkeerds wil zeggen. Want hij begrijpt het niet, dat het vandaag exact twee jaar en zeven maanden is. Vandaag was de eerste stap in de richting van rechtvaardigheid - wat deze mensen vragen. Kunnen uitleggen wat het verlies van een zoon, een broer of een schoonbroer betekent. Hij is boos. Kan ik hem dat kwalijk nemen, dat hij boos is?”

Wat verwacht u dat er hierna gaat gebeuren?

“Op 28 juni zal de raadkamer andermaal verder gezet. Tenminste, dat gaan we proberen. Dan zal er, hopelijk, een beslissing komen van de raadkamer. Ik vermoed dat het dan september wordt, want eerst is er nog het gerechtelijk verlof. En dan zullen we zien welke personen worden doorverwezen naar de correctionele rechtbank. Ik ben persoonlijk heel slecht geplaatst om mijn neus op te heffen voor zaken die op de procedure gebaseerd zijn. Dat doe ik niet, maar het had met veel minder pijn gekund. En dan is het makkelijk om naar deze man brieven te schrijven over hoe triest men wel is en hoe droevig, en hoe hard men wel meeleeft. Om dit dan vandaag mee te maken? Sorry hoor.”

“Nu, ze mogen nog zo veel weken en maanden kopen als ze maar willen, gerechtigheid komt eraan. Ooit is dit soort middelen uitgeput. Het enige wat ik wou voor deze mensen is een beetje menselijkheid. Dat kun je van die mensen met hun welopgevoede ouders toch vragen, of niet?”