De in Antwerpen geboren en getogen Paula Sémer was een van de eerste drie omroepsters bij de toenmalige NIR (nu VRT). Ze mag dan al sinds 1990 met pensioen zijn, ze blijft tot op vandaag een van de boegbeelden van de openbare omroep.

Dat heeft niet alleen te maken met haar pionierswerk tijdens de opstart van zowel de radio als de televisie, maar ook met het soort programma’s dat ze presenteerde. Sémer bracht tv en radio voor en door vrouwen en ging onderwerpen zoals seksualiteit, emancipatie en borstkanker niet uit de weg. In de jaren vijftig en zestig was dat verre van evident.

Vrouwenprogramma’s

In 1944 studeerde ze af aan de Stedelijke Normaalschool van Antwerpen. Tijdens de laatste oorlogsmaanden was ze bediende op de rantsoeneringsdienst in de Stadsfeestzaal in Antwerpen. Vervolgens was ze enkele maanden actief als bediende bij het Nationaal Werk Oorlogsinvaliden.

Sémer begon haar omroepcarrière in 1944 op de radio als presentatrice en actrice in hoorspelen. Toen op 31 oktober 1953 het NIR met de eerste Vlaamse televisie-uitzendingen begon, was omroepster naast Terry Van Ginderen en Nora Steyaert. Ze speelde die avond ook de vrouwelijke hoofdrol in de uitgezonden komedie ‘Drie dozijn rode rozen’.

Samen met Bob Davidse werkte ze aan de ‘Tv Ohee Club’. Jarenlang presenteerde ze de vrouwenprogramma’s ‘Vrouwenspiegel’ (1954) en ‘Penelope’ (1955-1965), een programma dat ze vanaf 1958 ook produceerde. In het programma kwam in 1964 een geboorte voor het eerst op televisie. De commotie hierrond zou een jaar aanhouden.

Andere controverses die ‘Penelope’ veroorzaakte waren haar gesprekken over seksualiteit vanaf 1965. In 1970 was ze de presentatrice en producer van ‘Kijk en kook’. Andere programma’s waren ‘Alledag’, ‘Het gelukkige gezin’ en ‘Kijk mensen’.

Borstkanker

Daarnaast was Paula Sémer ook actief bij acties tegen kanker. In Vlaanderen haalde ze borstkanker uit de taboesfeer door er als ervaringsdeskundige over te spreken. In 1984 schreef ze ook het boek ‘Leven met borstkanker’ in samenwerking met dokter Jaak Janssens.

In 1989 werd ze benoemd tot productieleider van de Dienst Wetenschappen van de BRT. In 1990 ging ze met pensioen. Ze was ook een van de stichters van de Vlaamse Televisie Academie. Op 6 maart 2010 kreeg ze van die academie een ster voor haar rijkgevulde carrière.

Ze was van 1949 tot zijn dood in 1990 getrouwd met Herman Cornelis-Niels. Samen hadden ze een zoon, Jan Paul Cornelis. Na haar carrière werd Sémer ook enkele jaren actief in de politiek. Van 1995 tot 1999 zetelde ze in de Senaat voor de SP, de scoialistische partij.

In maart 2012 kreeg Paula een eredoctoraat van de Universiteit Gent (UGent) vanwege haar maatschappelijke inzet, haar pionierswerk voor radio en televisie en haar bijdrage tot de popularisering van de wetenschap.

In maart van dit jaar was Sémer nog het boegbeeld van een campagne van de Vlaamse Ouderenraad om psychische problemen bespreekbaar te maken ook bij een generatie die dat niet gewend is. In een interview met VRT radio zei ze toen: “Oud worden is één afscheid. Iedere dag valt er iemand weg.”

Op 1 juni 2021 overleed Paula Semer, ze koos voor euthanasie.