Collega’s reageren op overlijden van Paula Sémer: “Ze wilde absoluut waardig sterven”

Janine Bischops (79) speelde aan de zijde van Paula in ‘Thuis’, maar kende haar al jarenlang. “Ik ben ook ooit bij haar thuis geweest omdat ik iets schreef rond borstkanker. Paula heeft me daar toen mee geholpen en me ook zelf gezegd dat ze voor euthanasie zou kiezen mocht het zo ver zijn. Ze wou zelf bepalen wanneer het voor haar moest eindigen. Ik ben dan ook ‘blij’ dat het toch zo is gegaan. Zelf heb ik ook al geregeld dat ik euthanasie wil wanneer het voor mij niet meer hoeft. Ik wil zelf m’n einde kunnen kiezen.”

Goedele Liekens (58) “Paula is eigenlijk mijn grote voorgangster. Zij was een van de eersten die het woord masturbatie op tv uitsprak en daar heeft zij toen heel veel haatreacties rond gekregen, maar dat trok zij zich niet aan. Paula en ik waren best close. Wij kenden elkaar al van in de tijd dat wij nog samenwerkten aan de Vlaamse televisiester. Wij zagen elkaar de afgelopen jaren ook nog wel geregeld en dat was altijd bijzonder hartelijk. Het was een heel slimme vrouw. Het verbaast me wel dat het zo snel achteruit is gegaan, maar ik kijk er niet van op dat ze voor euthanasie gekozen heeft. Zij is daar altijd een grote voorstander van geweest. Ze wilde absoluut waardig sterven.”

“Paula was de enige echte leading lady van de Openbare omroep”, zegt tv-pionier Mike Verdrengh (75). “En ze zal dat altijd blijven. Ze was het gezicht dat steeds in perfect Nederlands presenteerde, maar er later als producer ook voor zorgde dat er meer vrouwen op het scherm kwamen. Ze liep niet mee in het straatje van conservatief Vlaanderen. Paula was ook taboedoorbrekend. In haar programma’s had ze het al over IVF en abortus, thema’s die toen onbespreekbaar waren. Midden jaren 80 was ze ook de eerste die openlijk vertelde over hoe borstkanker haar had getroffen. Dat was in een tijd waarin het woord ‘kanker’ uitspreken compleet uit den boze was.”

“Ik zal Paula altijd koesteren als een icoon”, vertelt Kathy Lindekens (65), journaliste en oprichtster van ‘Kom Op Tegen Kanker’. “Het enge is dat ik de afgelopen week nog heb gedacht: ‘ik moet nog eens met Paula afspreken’. Ik had ergens gelezen dat ze zich eenzaam voelt en nu ik meer tijd heb wou ik eens met haar gaan wandelen en een warme babbel doen. Het nieuws dat ze overleden is bewijst nogmaals dat je niet mag wachten met zo’n dingen.” Kathy scheef als journaliste ooit een drieluik over Paula en heeft tien jaar geleden nog heel haar levensverhaal opgetekend in een boek over Belgische iconen. “Hoewel dat boek nooit verschenen is, heb ik al die audio-opnames van de verschillende interviews met Paula nog. Daar wil ik zeker iets mee doen, misschien dat ik er een podcast van maak. Ze heeft zo’n mooie en rijk leven gehad met veel moeilijke momenten, maar steeds overwon ze die met glans en humor. Samen hebben we ook het taboe van borstkanker doorbroken: ik met ‘Kom Op Tegen Kanker’, zij met haar reportages. Ik heb al dikwijls gedacht ‘ik wil net zoals Paula in het leven staan’: levenslustig, charmant en opgewerkt.”

“We belden nog met elkaar en stuurden ook mailtjes, maar de laatste tijd hoorde ik haar minder”, zegt Luc Appermont (71). “Ik vernam dat ze naar een tehuis was gegaan en dat viel haar zwaar. Paula was erg gesteld op haar zelfstandigheid en eigen appartement. Bewegen ging steeds moeilijker, maar ze bleef steeds zeer helder van geest.vDe laatste keer dat ik Paula zag was tijdens de opnames van ‘Danira’. Voor de grap nam ze tijdens de repetities de plaats in van Danira en las ze op een voortreffelijke manier de autocue af. ‘Voila, ik kan het nog’, zei ze (lacht). Paula is een echt tv-monument. Haar keuze voor voor euthanasie begrijp ik heel goed. Geen toeval ook, want ze was een van de eerste die het thema bespreekbaar maakte op Vlaamse televisie.”

Jo De Poorter (54) en Paula Semers waren allebei omroepers op de openbare omroep en goede vrienden. “Paula was de laatste jaren van haar leven eigenlijk nog heel goed, maar zij is wel altijd zeer bezig geweest met de eindigheid van het leven. En tegelijk ook met het voortbestaan na die eindigheid. Tijdens een middag, toen we samen gingen lunchen, was ze heel blij en gelukkig omdat er een film over haar leven en haar persoon gemaakt zou worden. Ze heeft daarvoor zelf mee gezocht naar de actrice die haar in de verschillende fases van haar leven zal vertolken. Haar grootste genoegen was dat aan de ene kant het einde wel nakend was, maar dat ze toch in een kunstwerk of in iets eeuwigs zou verder leven.”

“Daarnaast was Paula ook een echte televisiepionier. Ze was als jonge actrice betrokken bij een live televisiestuk ‘Drie dozijn rode rozen’ op de eerste avond dat er televisie werd uitgezonden. Daarna heeft ze alles wat je bij de televisie kan doen, gedaan. Ze is een jeugdheldin geweest aan de zijde van Nonkel Bob, ze heeft wetenschappelijke programma’s gemaakt, vrouwenprogramma’s gemaakt, gepresenteerd, geproduceerd, geregisseerd. Er is niets in dat genre dat ze niet bedreven heeft. En daarna heeft ze ook nog een politiek carrière gehad. Ze was senator voor wat toen nog de SP.A heette. Ze was een zeer strijdlustige vrouw en iemand die zich voor allerlei kwetsbare groepen in de maatschappij inzette. In die zin heeft ze in de jaren 60 tot de jaren 80 heel veel betekent voor de vrouw, de homoseksueel en de allochtoon, etc. Er zijn heel veel stenen en bakens gezet door Paula die maken dat ons leven vandaag prettiger, rechtvaardiger en eerlijker is geworden.”

Paula Sémer: “Met mijn kwelduivels heb ik afgerekend. Ik ben in het reine met mijn verleden en met wat komt” (+)

Op gesprek met 3 sex warriors: “Schaamlippen. Scháám! We zeggen toch ook niet schaamballen?” (+)