Er is de voorbije maanden zwaar geïnvesteerd in de installatie van schermen in plexiglas. Gehoopt werd dat die maatregel een dreigende verspreiding van het virus Covid-19 zou kunnen tegengaan. Er is echter geen enkele garantie dat die ingrepen een positief effect hebben gehad. Dat zegt het persbureau Bloomberg.
Er zouden zelfs aanwijzingen zijn dat het aanbrengen van de schermen het tegenovergestelde resultaat zou kunnen opleveren.
Verloren tijd
‘Alleen al in de Verenigde Staten heeft de verkoop van plexiglas na de uitbraak van de coronapandemie nagenoeg een verdrievoudiging tot ongeveer 750 miljoen dollar laten optekenen’, aldus Bloomberg. ‘Dat was in grote mate te danken aan de beslissing van talloze kantoren, scholen, restaurants en winkels om schermen te installeren die de verspreiding van uitgeademde vochtdruppels moesten kunnen tegengaan.’
‘De gezondheidsautoriteiten drukten immers het vermoeden uit dat deze druppels het coronavirus zouden verspreiden. Onder meer Joseph Allen, professor volksgezondheid aan de Harvard University, zegt echter dat er geen enkele garantie is dat deze investeringen hun nut hebben opgeleverd.’
Allen benadrukte dat geen enkele studie heeft kunnen aantonen dat de doorzichtige plastic barrières in staat zouden kunnen zijn om de verspreiding van het virus Covid-19 daadwerkelijk te stoppen.
‘We hebben veel tijd en geld besteed aan de relatie met hygiëne’, zegt de wetenschapper. ‘Het gevaar is dat we daardoor onvoldoende middelen – in dollars, maar ook in tijd en aandacht – hebben ingezet om de echte dreiging – de transmissie door de lucht – aan te pakken. Inmiddels is het tij wel gekeerd, maar het probleem is dat het jaar heeft geduurd vooraleer dat besef is doorgedrongen.’
‘Tijdens de eerste maanden van de coronapandemie hadden vooraanstaande gezondheidsautoriteiten de uitademing van grotere vochtdruppels als de belangrijkste boosdoener naar voren geschoven, ondanks een golf van protesten van Allen en andere wetenschappers’, merkt Bloomberg op.
‘Zij waarschuwden dat ook kleinere druppels het virus kunnen verspreiden. Dit betekent dat plastic schermen de eventuele overdracht van het virus niet kunnen stoppen. Pas vorige maand bevestigden de World Health Organization (WHO) en de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention (CDC) de potentiële overdracht via de lucht.’
Vals gevoel van veiligheid
‘De plastic schermen hebben een vals gevoel van veiligheid gecreëerd’, betoogde ook bouwwetenschapper Marwa Zaatari, lid van de corona-taskforce van de American Society of Heating, Refrigerating and Air-Conditioning Engineers. ‘Vooral in kantoren of scholen zal de inzet van plexiglas geen enkel voordeel opleveren. Ook wanneer schermen van plexiglas zijn geïnstalleerd, zullen de aanwezigen in een ruimte nog altijd een gemeenschappelijke lucht inademen.’
Uit een recent onderzoek van de CDC bleek alvast dat de installatie van plastic barrières op bureaus of tafels in basisscholen in Georgia geen enkele correlatie vertoonde met een daling van de infectiepercentages. Daarentegen bleken verplichte maskers en een verbeterde ventilatie wel resultaten op te leveren.
In april suggereerde een andere studie zelfs dat schermen het risico op een mogelijke besmetting enigszins zouden kunnen verhogen. Een Japanse studie gaf eveneens te kennen dat in slecht geventileerde kantoren de installatie van plastic schermen de verspreiding van het virus kon bevorderen.
‘Dergelijke studies wijzen op de ironische mogelijkheid dat ruimtes met een sterke aanwezigheid van plastic schermen – waardoor een optimale ventilatie zou kunnen worden belemmerd – in werkelijkheid het risico op een besmetting eerder verhogen dan verkleinen’, waarschuwen de specialisten.
(jvdh)
