Ibe Rossel (22) wil klassieke literatuur weer hip maken.
“Jane Austen leert je flirten”

De jonge Ibe Rossel neemt geen blad voor de mond, wanneer we met haar bellen. Dat ze nu een gepubliceerde auteur is, doet haar nog altijd gillen van geluk. “Het is ook een grappig verhaal. Op een feest van mijn ouders stond ik te babbelen met een man. Over wat we van Shakespeare kunnen leren op vlak van gender en andere moderne issues. Als ik te veel gedronken heb, klets ik altijd over Shakespeare. Wist ik veel dat die man de Lamberigts van uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts was. (lacht) Zat gezever heeft me een boek opgeleverd!”

‘Shakespeare kent me beter dan mijn lief’ zou eerst een boek worden over Shakespeare. Maar Ibe pitchte al snel een ander idee. “Tijdens een college over Robinson Crusoe (Ibe studeerde Engelse literatuurstudies, red.), argumenteerde mijn professor dat het boek over instantverlangens uitstellen voor langetermijngeluk gaat. Opeens hadden we het niet meer over Robinson, maar over hoe wij, studenten, van hem konden oppikken geen seks te hebben op de eerste date. Dat klikte in mijn hoofd. Uit stoffige romans had ik al zo vaak concrete lessen opgestoken, perfect toepasbaar op mijn leven. En bij uitbreiding op het leven van elk jong persoon.”

Uit ‘Franny and Zooey’ van J.D. Salinger, bijvoorbeeld, distileerde Ibe dat een constante stroom van excuusjes een efficiënte manier is om ergens onderuit te komen. “Zo heb ik eens heel lang een relatiebreuk uitgesteld. Ik zei hem: we moeten eens praten, en praten deden we. Ik bazelde er telkens weer op los over onze gevoelens, onze toekomst, of onze sterrenbeelden wel compatibel waren. Maar het uitmaken deed ik nooit. Tot hij er genoeg van had en me zelf verliet. Hij had mijn probleem voor me opgelost.” 

Ibe is, naar eigen zeggen, “het prototype van wat babyboomers een ‘boekenwurm’ zouden noemen.” Al ligt de lelijkheid van dat woord volgens haar mee aan de bron van de afnemende leeshonger in haar generatie. “Ik hou van hoe je kan vluchten in een boek. En hoe het al je aandacht eist. Vrienden zie ik met een half oog een film volgen, terwijl ze op hun smartphone scrollen. Bij een boek is dat onmogelijk. Tijdens de lockdowns heb ik dag en nacht gelezen. In die zin ben ik niet beter dan jongeren die non-stop zitten te gamen. Waarom zeuren mensen daar wél over? Vreemd, als je ’t mij vraagt.”

_{(Lees verder onder de foto.)}

Zelf gelooft ze dat haar generatie onderschat wordt. Ja, met de boekenkasten op studentenkoten is het vaak armoedig gesteld. Maar er zijn veranderingen op til. “Iedereen zegt altijd: ‘niemand leest nog.’ Door dat als waarheid te verkondigen, leggen we de drempel voor jongeren nog hoger. Kijk hoe weinig boeken er op maat van Gen Z of millennials gepubliceerd worden. Gelukkig beweegt daar wel wat. Er staat een jonge generatie schrijvers te popelen om de plaats van alle oude, witte mannen in te nemen en de markt probeert innovatiever te zijn. ‘De geschiedenis van mijn seksualiteit’ van Sofie Lakmaker is een mooi voorbeeld, waarin ze open over haar coming-out en transitie schrijft. En dat mijn boek een hybride tussen fictie en non-fictie is, zou vroeger ook not done geweest zijn.” 

“Het is trouwens niet zo dat jongeren niet meer lezen. Weet je wat ze de hele dag doen op hun smartphone? Juist, ja. Tuurlijk, het moet vaak behapbaar en kort blijven, en dat doet ons concentratievermogen weinig goeds. Maar lezen is een spier die getraind kan worden. En ik geloof wel dat mijn leeftijdsgenoten het nu weer meer doen dan vijf jaar geleden. Alsof boeken dezelfde facelift ondergaan als vinyl. We moeten er gewoon nog meer met elkaar over praten. Bij elke jongen die ik date, stijgt literatuur meteen op z’n prioriteitenlijstje.”

Daarom maakte Ibe ‘Shakespeare kent me beter dan mijn lief’ ook op maat van Gen Z. Het boek is zo’n honderdvijftig pagina’s lang, met beknopte hoofdstukken, en als je doorleest, heb je het op drie uur uit. “Ik hoop dat dat het voor hen toegankelijk maakt. Mijn belangrijkste doel blijft toch om mensen aan te zetten om meer te lezen. Maar of ze mijn boek nu vinden of niet: ik heb veel vertrouwen in mijn generatie.”

Van het schrijven heeft Ibe in elk geval de smaak te pakken. Ze is al bezig aan een tweede roman. Zij het met een klein hartje. “Dat eerste boek schrijven was een verschrikkelijk proces. Ik hield, net als bij mijn thesis, een logboek bij van welke dagen ik moest huilen. Ik had beter bijgehouden welke dagen ik niét huilde. (lacht) Ik twijfelde ook constant aan mezelf en voelde me een fraudeur. Waarom had ík in godsnaam een boekcontract gekregen? Maar kijk, nu het boek er eindelijk is, denk ik: het viel allemaal wel mee. Raar, ik weet het.”

_{(Lees verder onder de foto.)}

En als Ibe ooit kinderen heeft, zal ze voor een rijkelijk gevulde boekenkast zorgen thuis. “Roald Dahl, Annie M.G. Schmidt, Astrid Lindgren: ik heb zelf ook zo hard genoten van al die fantastische kinderboeken. Ik lees ze nu zelfs opnieuw voor aan mijn lief. (lachje) Mijn vader waarschuwde me al: ‘Wie weet zullen je kinderen zich verzetten en worden ze profvoetballers of zo.’ Ach, veel boeken lezen maakt je niet per se een beter mens.”

‘Shakespeare kent me beter dan mijn lief’, 22,99 euro, bij Borgerhoff & Lamberigts.

Lezen is opnieuw hip: waarom boeken een revival meemaken (+)

Reizen door te lezen: deze boeken doen dromen van het buitenland (+)

We hebben de boomers, de millennials en Gen-Z, maar ken je de vergeten generatie? Dit zijn de zillennials