“Het is een dubbel gevoel”, zegt vader Eric Geijsbregts. “Enerzijds is het pijnlijk om daar weer eens mee geconfronteerd te worden. Anderzijds zijn we ook opgelucht dat ze niet vergeten is. Dat ze niet uitgeschreven is. Ik denk trouwens dat veel families van vermisten in deze periode zo’n uitnodiging in de bus zullen krijgen.”

Veel meer woorden wil Geijsbregts er niet aan vuil maken. Het is ook niet de eerste keer dat het gebeurt. “Zo kregen we ooit ook een brief van de overheid met de vraag waarom we onze dochter in geen enkele school hadden ingeschreven.”

Nathalie Geijsbregts zou dit jaar 40 jaar geworden zijn. Zou, want de kans dat ze nog in leven is, is zo goed als onbestaande. Ze verdween op 26 februari 1991 in het Vlaams-Brabantse Leefdaal, waar ze stond te wachten op de bus naar school. Vermoedelijk werd ze ontvoerd. De voorbije decennia waren er verschillende sporen en werd haar verdwijning aan verschillende criminelen gelinkt, maar dat leidde nooit tot een doorbraak. Nathalie werd nooit teruggevonden.

“Uiteraard betreuren we dit spijtige voorval en bieden onze excuses aan. Maar wij baseren ons op het Rijksregister om uitnodigingen te sturen in de volgorde van de leeftijd die op dat moment aan de beurt is”, zegt Joris Moonens van het Agentschap Zorg en Gezondheid.

De kans is dus groot dat ook andere families van vermisten zo een uitnodiging in de bus krijgen.

LEES OOK. 30 jaar geleden verdween Nathalie Geijsbregts (10) op weg naar school: “Berusten kan ik niet, de verdwijning van je kind draag je heel je leven mee”