Ook vader moet ingelicht worden over mogelijk kind met hiv, stelt nieuw advies Orde der Artsen
Een vader die niet weet dat zijn pasgeboren zoon of dochter met hiv-remmers behandeld wordt, dat was tot voor kort een mogelijkheid in ons land. Een hernieuwd advies van de Orde der Artsen verandert dat. ‘Het beroepsgeheim mag niet primeren op het belang van het kind.’
Als een met hiv besmette vrouw zwanger wordt, bestaat er een kans dat haar kind ook seropositief is. Om die reden moet er vrij snel na de geboorte een behandeling met hiv-remmers worden opgestart. Het lijkt vanzelfsprekend dat de vader van zo’n kind daarvan weet. Toch is dat niet altijd het geval. Soms willen vrouwen hun seropositieve status koste wat het kost verborgen houden.
In 2006 kwam de Orde der Artsen met een advies dat hen in die vraag steunt. Daarin staat dat behandelende teams alles in het werk moeten stellen om de hiv-besmetting van zo’n moeder bespreekbaar te maken. Maar in het geval dat een vrouw zich blijft verzetten, dan primeert het medisch beroepsgeheim en moeten behandelaars de vader niet inlichten. Als hij vragen zou stellen, dan worden artsen geadviseerd om te zeggen dat om ‘een noodzakelijke behandeling’ gaat. Ze moeten niet preciseren wat er aan de hand is.
Vandaag komt de Orde der Artsen terug op dat standpunt. Vaders moeten wél ingelicht worden. “Het medisch beroepsgeheim mag niet primeren op het belang van het kind”, motiveert Michel Deneyer, ethicus aan de Vrije Universiteit Brussel en vicevoorzitter van de Orde. Hij wijst erop dat een mogelijk seropositief kind meer nodig heeft dan een behandeling met hiv-remmers. “Als het blootgesteld is aan besmettingsgevaar zijn ook allerlei voorzorgsmaatregelen en dagelijkse controles nodig.” Een vader moet daarbij kunnen helpen, en dat kan hij niet adequaat wanneer hij in het ongewisse is. “Door ontwijkende of valse antwoorden over de zorg van zijn kind kan zijn vertrouwen in het zorgteam ook sterk aangetast worden”, zo staat nog in het advies.
Professor Linos Vandekerckhove, hiv-expert aan het UZ Gent, vindt het een goede zaak dat voortaan beide ouders ingelicht worden. Al is het maar de vraag of dit in de praktijk veel zal veranderen. “We zien dit soort van gevallen uiterst zelden, ik herinner me één geval op 1.500 patiënten de afgelopen vijf jaar. Als het voorkomt, proberen we de moeder zo goed mogelijk te informeren over de gevolgen van het ‘niet zeggen’. Vaak is het een kwestie van timing en gesprekken.”
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
