Isistempel op Philae

“Mijn moeder is archeologe en verbleef tijdens en na haar studies een tijdlang in Egypte. Toen ik 24 was en mijn zus 16, heeft ze ons meegenomen naar dat land. Ze had de reis grondig uitgestippeld, wou ons zo veel mogelijk tonen en alles nauwgezet uitleggen. Het was prachtig haar in haar element te zien, maar na het 46ste monument hadden de dochters er toch genoeg van. Wacht maar, zei mama toen. ’s Anderdaags vertrokken we heel vroeg, het was nog donker en overal opvallend stil. Met een boot werden we naar Philae gebracht, een eiland in de Nijl nabij Naswan. In het warme ochtendlicht en weerspiegeld in het rimpelloze water dook dan de Isistempel op. Ongelooflijk mooi. Het was bijna magisch. Omdat ik het met mijn mama en zus beleefde, maar ook om de constructie. Zij die dat hebben gebouwd, wisten heel goed hoe je indruk kunt maken op een mens.”

Bos en baai

“Met de vriendin die me op de meeste reizen heeft vergezeld, trok ik rond in Australië. We leerden er een vrouw kennen die ons haar logeerkamer aanbood. Toen zij onze surfplanken zag, vertelde ze over een plek waar we de volgende dag zeker naartoe moesten. Op zulke momenten, dat heb ik geleerd, moet je gewoon ja knikken. Dus vertrokken we de volgende ochtend op haar instructies met wat proviand en onze planken onder de arm. Het was een lange wandeling door bossen met eucalyptusbomen en allerlei struiken, weg van de gangbare paden. Tot we in een afgelegen baai kwamen. Dat was prachtig, dat moment dat je uit dat dichte bos stapt en op een open strand staat. De zon glinsterde op het water, geen levende ziel in de omtrek. Dat is onbeschrijfelijk. Het was in Noosa National Park in Queensland, maar waar precies, dat moet je zelf ontdekken. De mooiste plekken zijn die die je overvallen.”

Weidsheid in de stad

“Om schoonheid in mijn omgeving te vinden, moet ik niet ver zoeken. Ik woon in Antwerpen en hou van de Schelde, die weidsheid en verstilling in het midden van een stad. Ik ga er graag heen, ook als het een grijze dag is.”

In stilte kijken

“Twee jaar geleden was ik in Afrika met het productiehuis De Chinezen voor de Canvasdocumentaire Terug naar Rwanda. We maakten opnames in een school en hadden even pauze. Ik liep de hoek om en besefte plots dat we op de top van een heuvel stonden. Een geweldig uitzicht spreidde zich voor mij uit, echt fenomenaal. Voor wie het nooit heeft gezien, is zo’n mooie natuur moeilijk te beschrijven. Dat hevige groen steekt af tegen die bloedrode aarde en de felblauwe lucht. Dat was een van de mooiste vergezichten die me ooit onder ogen zijn gekomen. Ik heb er zeker tien minuten in stilte alleen gestaan en alleen maar gekeken.”

Wat liefde is

Twee jaar geleden ging ik in het Musée Picasso in Parijs naar een dubbeltentoonstelling van Pablo Picasso en de Amerikaanse beeldhouwer Alexander Calder. Tussen allerlei grote werken stond, enigszins in een hoekje, een kleine sculptuur die Calder in 1955 maakte als valentijnscadeau voor zijn vrouw Louisa. Het is een zwarte mobiel waarin een licht mobieltje ronddraait. Het kunstwerk raakte me enorm. Louisa’s Valentine, zoals de titel luidt, is mijn beeld van wat liefde is: een sterke basis met binnenin lichtheid, iets kwetsbaars dat veilig en speels zweeft.”

Gevoel van totale vrijheid

“Noem mij gerust een veelreiziger. Ik ben behept met een drang naar reizen en ontdekken. Tijdens de pandemie is dat natuurlijk danig getemperd. Op de vraag naar mijn meest memorabele reis is maar één antwoord mogelijk: die naar Zuid-Afrika toen ik zeventien was. Het was mijn eerste verre reis zonder mijn ouders. Na een tijdje aan de universiteit van Stellenbosch ben ik met een vriendin gaan rondtrekken. Dat heeft enorm indruk op mij gemaakt, daar is waarschijnlijk het verlangen naar verre reizen ontstaan. De schoonheid daar van de overweldigende natuur, heel de omgeving, de spanning die er ook hangt. Op een dag zijn we naar Hermanus geweest, aan de oceaan. Het is een bekende plaats om van dichtbij walvissen te spotten, want het is een paringsgebied van de zuidkaper, een grote soort zeezoogdieren. Starend over het water strekte ik mijn armen uit, waarbij ik overvallen werd door een gevoel van totale vrijheid, een sensatie die ik nooit meer zo heb ervaren. Zonder dat ik het wist heeft mijn vriendin dat moment vastgelegd op een foto. Die hangt nog altijd op mijn koelkast en elke keer als ik daarnaar kijk, voel ik het weer.”

Tegenstellingen in Genève

“Mijn beste vriendin woont al een paar jaar in New York. Daar valt zo veel te beleven. Vorig jaar kon mijn geplande trip niet doorgaan, maar het ticket is nog geldig. Zodra het weer mag, ben ik weg. Ik zou er waarschijnlijk niet zo gemakkelijk beland zijn als mijn vriendin er niet woonde. Er is trouwens nog een andere plek die ik niet bezocht zou hebben als zij er niet een tijdlang had verbleven. Dat is Genève. Het zal je misschien verwonderen, maar die stad is nog fascinerender dan New York. (lacht) Ik beeldde me in dat het een rijk businessoord was, maar ik maakte er heerlijke natuurwandelingen. Een kwartiertje lopen en je stoot er op prachtige bossen. In het meer is een openluchtzwembad met een jarenvijftigdecor. ’s Zomers koop je in een supermarkt gewoon wat brood en kaas om in het park op te eten. Het is een stad van tegenstellingen. Je hebt de grote villa’s aan het meer, maar op elke straathoek staat een geëngageerde student met een petitie voor een betere wereld. Veel caritatieve instellingen hebben er hun hoofdkantoor. De massa die er rondloopt, is een mengeling van kapitalisten en wereldverbeteraars.”

- Dochter van een Vlaamse moeder en een Libanese vader.

- Studeerde taal- en letterkunde, theater- en filmwetenschappen.

- Presenteert tegenwoordig Zandman op Radio 1, van maandag tot donderdag om 22 uur. Laat op de avond luister je met andere oren naar bijzondere podcasts, nieuwe kortverhalen of pareltjes uit het VRT-archief.

- Dook in 2017 in de platenkast van Belgen met buitenlandse roots voor het programma Dubbelbloed op Radio 1.

- Verscheen voor het eerst op televisie in De slimste mens in 2018.

- Maakte in 2019 voor Canvas de documentairereeks Terug naar Rwanda, genomineerd voor een Emmy en bekroond met de Ha! Van Humo. De vijf afleveringen zijn nog altijd te bekijken op VRT Nu.