Verkoopcijfer maal twee. De omzet in het jongste kwartaal (maart tot mei) kwam uit op 12,35 miljard dollar, wat vrijwel een verdubbeling was tegenover een jaar eerder, toen de coronacrisis losbarstte. Analisten hadden wel een forse comeback verwacht, maar niet in die mate.

Met dat sterke kwartaal lijkt de jaarverkoop van Nike goed op weg om de magische kaap van 50 miljard dollar omzet te overschrijden.

Ook met de winstgevendheid zit het snor. Onder de streep verdiende Nike 1,5 miljard dollar, tegenover nog een verlies van 790 miljoen dollar een jaar eerder. De winstgevendheid komt daarmee bijna dubbel zo hoog uit als wat analisten hadden geraamd.

Wind in de zeilen. KBC-analist Tom Simonts ziet verscheidene redenen voor het succes:

• Nike wint duidelijk aan momentum nu sportcompetities en -evenementen in de Verenigde Staten hervat worden en Europa weer open gaat, wat de vraag naar zijn sneakers en kleding weer aanwakkert.
• De sterke omzetgroei is ook te danken aan het feit dat het bedrijf radicaal wil snijden in de groothandelsdistributie door veel van zijn retailpartners te elimineren, ten gunste van lucratievere direct-to-consumer verkopen.
• En meer algemeen blijft Nike, een voorloper in innovatie, goed gepositioneerd als marktleider om verder te profiteren van de structureel sterke vraag naar sportkleding en sportschoenen.

Chinese zorgen. Er was wel een groot minpunt in het kwartaalrapport van Nike. De Chinese verkopen stijgen veel trager stijgen dan in Europa en de VS. Nike wordt in China geboycot door consumenten omwille van zijn kritiek op het Chinese beleid tegen de Oeigoeren in Xinjiang.

Topman John Donahoe verklaarde bij de presentatie van de kwartaalcijfers dat Nike “een merk is van China en voor China”. Hij blijft ervan overtuigd dat het land structureel de snelst groeiende markt zal blijven voor zijn bedrijf. “We hebben het altijd op lange termijn bekeken. We zitten al meer dan veertig jaar in China.”

Lees ook: De toekomst van Adidas: digitaler én vrouwelijker