Brons! Belgian Cats zijn klasse beter dan Wit-Rusland en worden net als in 2017 derde op EK basketbal

De Belgian Cats kregen in Valencia nog geen 24 uur om hun wonden te likken. Want hoe ze gisteren naast een ticket voor de finale grepen - plooien met één punt - dat deed pijn bij de Cats. Geen brons in de wereld dat zo’n teleurstelling kan uitwissen. Het enige wat ze vandaag konden doen, was het EK met opgeheven hoofd verlaten.

Wit-Rusland, elfde op de FIBA-ranking, smeet eigenlijk al na één quarter z’n eigen ruiten in. De Cats gingen als een wervelwind tekeer. Het was duidelijk wie in de kleine finale de hoofdrol zou opeisen. Eén: Emma Meesseman. De leading lady stond er weer. Gisteren floot de leiding de fouten op Meesseman wél, zaterdag tegen Servië deden ze dat niet. vandaag scoorde Meesseman 21 punten en nam ze 10 rebounds, gisteren bleef ze steken op 8 punten en 7 rebounds.

Twee: Antonia Delaere. De small forward speelde haar beste EK ooit. In de halve finale tegen Servië stelde ze niet teleur - Delaere tekende voor 14 punten en 8 assists - en tegen Wit-Rusland stak de 26-jarige Delaere nog een tandje bij. 17 punten, maar vooral - ze schoot binnen aan 89 procent. Delaere was van kwikzilver: onhoudbaar.

En dan drie: Kyara Linskens. De 24-jarige center ontpopte zich tot kwelduivel voor Wit-Rusland: 15 punten en 6 rebounds. Eigenlijk moet het petje af voor de Brugse. Na een zware knieblessure in oktober - kruisband af - en zes maanden revalideren, was het toch een klein mirakel dat Linskens met weinig competitieritme in de benen al zo bepalend kon zijn. Dat belooft voor de Spelen.

Kapitein Kim Mestdagh en Julie Allemand konden minder hun stempel drukken - zij gingen gisteren fysiek al tot het gaatje - maar waren wel nuttig, net als Hanne Mestdagh en Julie Vanloo met hun driepunters. Begrijpelijk dat coach Philip Mestdagh trots was op z’n team. “We wisten dat het belangrijk zou zijn om na zaterdag fysiek én mentaal veerkracht te tonen,” zei hij. “Het is nooit makkelijk wanneer je de ambitie hebt om de finale te spelen er dan zo uit te gaan... Het scheelde niet veel en de ontgoocheling was groot. Maar ik ben blij dat ze er nu terug stonden.”

En dat ze goed luisteren naar zijn woorden in de kleedkamer: onderschat Wit-Rusland niet en mis je start niet. Zijn boodschap kwam aan. Wit-Rusland beet van zich af maar kreeg de kloof nooit gedicht. Het brons voor de Cats was niet meer dan verdiend - net als op het EK van 2017 overigens. “En toch is het gevoel anders,” erkende Mestdagh. “In 2017 was die medaille een verrassing. Intussen is ons statuut veranderd en is de buitenwereld veeleisender. Het volstaat niet meer om te zeggen dat we voor de top acht gaan. We moeten ambitieus zijn.”

Philip Mestdagh weet, net als zijn speelsters, dat er meer in zat op dit EK - zeker met ‘zesde man’ Jana Raman die last minute uitviel met een duimbreuk. Gelukkig komen de Olympische Spelen er snel aan. Het goud en het zilver zijn daar in principe gereserveerd voor de VS en Australië maar voor het brons mogen de Cats zich tot outsiders rekenen.

Wit-Rusland - België: 69-77

Quarters: 13-23, 30-40; 49-61, 69-77

België: Allemand 4, K. Mestdagh 8, Delaere 17, Meesseman 21, Linskens 15; H. Mestdagh 5, Vanloo 7, Nauwelaers, Geldof 0, Bi. Massey 0 , Capréaux 0