‘Niet overhaasten met dat terug naar kantoor’

Hoe kijkt u terug op het massale thuiswerken. Een geslaagd experiment?

“Het bijzondere eraan was de lange duur. Destijds dacht iedereen dat we slechts enkele maanden van thuis zouden werken en klaar. Viel dat even tegen. En daar zit hem net het specifieke: doordat het zolang heeft geduurd, is het een gewoonte geworden.”

Met als gevolg dat we het speciale als het normale zijn gaan beschouwen?

“Precies. Het bleek veel makkelijker om iedereen naar huis te sturen, ook al omdat het moest. Wat vroeger het privilege was van voornamelijk hooggeschoolde profielen en managers, werd nu massaal geadopteerd door de uitvoerende profielen. Zeg maar het reguliere kantoorwerk. Met als voornaamste precedent de vaststelling dat het werkte. Waardoor het principiële njet bij sommige werkgevers, als vanzelf verstomde.”

Wat betekent dit nu voor de terugkeer naar kantoor?

“In een eerste fase zie ik vooral geen massale toeloop. We staan aan het begin van de vakantieperiode waarbij het werk automatisch al op een lager pitje komt te staan. Bovendien, en nog belangrijker, de pandemie is nog niet weg. Het besmettingsrisico is veel minder geworden, maar we zijn er nog niet van af. Daarom ook dat de overheid – terecht – telewerk nog wel aanbeveelt. Ik denk dat we pas vanaf september de terugkeer zullen zien, als alles goed loopt natuurlijk en we geen nieuwe uitbraken krijgen. Als werkgever wil je snel terug die afgebrokkelde camaraderie op het werk aanpakken, maar dat staat haaks op de veiligheid. Niet overhaasten met dat terug naar kantoor. Medewerkers moeten zich comfortabel voelen op de werkplek. Als werkgever moet je dat objectief kunnen aantonen dat het effectief ook veilig is.”

Zal het thuiswerken nu definitief zijn plaats verworven hebben?

“Ja en neen. We hebben de voorbije periode verder geteerd op de verworven cohesie en kennis die er was. Nieuwe of complexere zaken hebben bedrijven indien mogelijk uitgesteld. Omdat daarvoor toch enige interactie nodig is, die je niet via een Zoom-vergadering kan opvangen. 

“Bovendien vrees ik dat veel werknemers uit hun reserves hebben geput. Mensen kregen meer autonomie, waren vrij om te werken waar en wanneer ze wilden, waardoor ze in de praktijk nooit echt stopten met werken. De tijd die gewonnen werd door niet te hoeven pendelen naar het werk, hebben we gebruikt om te werken. Mentaal blijf je zo toch bij dat werk hangen waardoor we eigenlijk nooit echt konden recupereren.”

Hoe pak je dat terugkeermoment best aan?

“Er is geen magisch recept, maar mildheid is belangrijk. We komen met zijn allen uit een prikkelarme omgeving, dat vergt aanpassingen. Dat merk je ook nu de terrassen weer vollopen, het gevoel dat het snel druk aan het worden is. Nu gaan we weer pendelen én op kantoor in een drukkere omgeving terechtkomen. Ook het teruggeven van een stuk autonomie zal aanpassingen vergen. Autonomie is prettig, en het vroegere wantrouwen tegenover telewerk is weggeëbd. Het zal ook op dat vlak tijd vragen. Laat ons elkaar die tijd gunnen, om er weer in te rollen.”