LEES OOK. Tranen van geluk bij Mark Cavendish na onverwachte zege in Tour: “Ik dacht dat ik hier nooit meer zou terugkomen”

Lefevere durfde het aan om Cavendish terug in de ploeg te nemen nadat hij door alle andere teams werd afgeschreven. “Iedereen heeft de beelden gezien van Mark Cavendish toen hij huilend over de finish kwam in Gent-Wevelgem. Mijn hart brak letterlijk in twee, ook al zegt men soms dat ik geen hart heb. We hebben altijd een goed contact blijven houden nadat hij bij de ploeg vertrok, goed gepraat, hij kwam bij ons voor weinig geld, maar hij koerst hier als herboren. Wat niet evident is, want er zijn nog amper koersen voor sprinters en door het virus kreeg hij eigenlijk echt een ‘shitprogramma’ voorgeschoteld. Hij werd in laatste instantie opgeroepen voor de Ronde van België en wint er een rit. Tegen grote namen, maar het was nog altijd maar de Ronde van België, geen Tour de France. Hier moest niks, won hij niet, geen probleem, deed hij dat wel, dan was iedereen content.”

LEES OOK. Brent Van Moer oogst lof van Wout van Aert en Mathieu van der Poel met straffe solo: “Rit was misschien 100 meter te lang”

Cavendish was nerveus voor de start van de Tour. “Zeker voor deze rit, nerveus als een junior, daar sprak hij zo vaak over, omdat hij hier ook won in 2015. Hij wilde hier graag, op deze finish, scoren. Voor zijn type renner zijn er hier niet zo veel aankomsten. Vier misschien en maandag was al naar de vaantjes door die valpartijen. Nu lukt het wel. Ongelooflijk.”

Beide heren vielen elkaar in de armen aan de mixed zone toen ze elkaar troffen tijdens de interviews. “Dat is normaal”, gaat Lefevere door, “iedereen was heel emotioneel. We wonnen al meer dan 100 keer in een grote Ronde, maar ik denk niet dat ik al ooit de hele staf in de bus heb zien huilen, zelfs Wilfried Peeters, die is al bij mij sinds 1993 was nu voor het eerst aan het janken. Iedereen weet wat dit voor Mark betekent.”

“Iedereen keek weer naar ons”

Ook voor Lefevere was het emotioneel. “Ik weet niet hoe dat komt, sommige mensen kunnen hun emoties heel goed tonen, ik weet niet hoe het komt bij mij dat het soms minder lukt. Ik was tijdens de etappe ook heel nerveus, omdat ik weet hoe hard Brent Van Moer kan rijden en ik zag ook dingen die ik niet wilde zien om hem terug te nemen. Als uiteindelijk de groene trui van de Tour op kop moet rijden om de vluchter terug te nemen, dan vraag je je wel af waar je mee bezig bent. Iedereen keek weer naar ons, de Franse ploegen reden niet, gelukkig deed Alpecin-Fenix dat wel. Chapeau, ze hebben hard gereden en ons geholpen. Maar goed, het lukt en dan zat Mark goed gepositioneerd voor de sprint en maakt hij het ook af. Geweldig. Mark en ik, dat klikt gewoon, we hebben daar niet veel woorden voor nodig, ik kan dat niet uitleggen, dat draait niet om geld, ik weet hoe ik hem gelukkig moet maken.”