Iedereen met een lidkaart van welke politieke partij dan ook hoort ‘Mocro Maffia’ te zien

Het gebeurt hier in Antwerpen-Noord weleens dat voor mijn deur wiet wordt verpatst door dealende tieners op een elektrische deelstep. Je moet gewoon je wenkbrauwen samentrekken en een vaderlijke preek opzetten, waarop ze zich verplaatsen naar twee huizen verder. “Sorry, sorry, sorry!” stamelde zo’n kerel laatst. Hij liet nog net geen doos Leonidas achter – zó slecht voelde hij zich erbij.

De dealers in mijn straat zijn koorknaapjes. Met de winst kopen ze geen broekriem van Hermès maar Panini-stickers. De jeugd van tegenwoordig heeft veel over voor een blinkende Cristiano Ronaldo. De dealers die ik soms moet berispen, zijn in elk geval niet van het kaliber van de straatsoldaten die in Mocro Maffia de boel op stelten zetten. Het is fictie, zou je kunnen denken, maar wat zich in Mocro Maffia afspeelt, is óók een realiteit.

Sinds vandaag staat het derde seizoen van de Nederlandse misdaadreeks op Streamz, nadat de Videoland-serie bij de noorderburen een streaminghit was. Mocro Maffia is uitstekend vertier, maar ook een tikkeltje beangstigend. Personages als Muis, Mo de Show en Belg zijn geen creaties van een scenarist die overleeft op een strikt dieet van Hennessy en heistfilms. Ze zijn gebaseerd op waargebeurde verhalen die zich nog geen 200 kilometer hiervandaan hebben afgespeeld.

Mocro Maffia gaat over cokeclans die strijden om de straten van Amsterdam. Ze deinzen er niet voor terug om kogels door schedels te blazen. Een draaideurcrimineel als Romano staat in voor afrekeningen en ripdeals, terwijl hij in de clinch ligt met De Paus, zijn gewezen medewerker die nu voor zichzelf werkt en de verloofde en ongeboren baby van een ander kopstuk heeft vermoord. Voor de slechte verstaander: Mocro Maffia is geen feelgoodreeks.

In de schaduw van de maffiabazen – De Paus, Romano en Potlood zijn de te onthouden namen – zoomt de reeks in op enkele jongeren, waarvan sommigen minderjarig, die door op straat rond te hangen de toegang krijgen tot de wereld van drugs en geweld, met alle gevolgen van dien. Het zijn jongeren zoals er ook in België velen rondlopen: door een gebrek aan omkadering, kansen en steun verliezen ze grip op de maatschappij. De maffia wordt een vangnet; dealen wordt een ticket om ergens bij te horen. En je wordt nog goed betaald ook.

Mocro Maffia is fantastische fictie voor op regenachtige dagen als deze. Het is bovendien een reeks die, hoe opgeblazen het script ook lijkt te zijn, iedereen met een lidkaart van welke politieke partij dan ook hoort te zien. Want als er nog eens nutteloze discussies woeden over the war on drugs en hoe een repressieve aanpak roesmiddelen uit de wereld moet helpen, denk dan óók eens aan de jongeren van Mocro Maffia.

Het derde seizoen van Mocro Maffia is te zien op Streamz. Elke donderdag komt een nieuwe aflevering online.