Over de vraag wie hij enkele dagen bij zich zou verdragen in een boshut,moest Luc niet lang nadenken: dat is zijn partner Bart Kaëll. “Wij zijn bijna met elkaar vergroeid”, lacht Bart, “wij zijn gelukkig samen en als we niet samen zijn, bellen we elkaar constant.” Of ze dan wel eens nadenken over later, als één van hen er niet meer zou zijn? Vooral Luc Appermont vindt het belangrijk om dat wel te doen: “Ik probeer hem ervan te overtuigen, want ik ben tien elf jaar ouder. We oefenen al in het elkaar loslaten”.

Al heeft Bart het daar wel moeilijk mee: “Ik zou geen vijf minuten langer willen leven dan Luc. Samen kunnen gaan, dat is toch schoon?” Luc: “Wat zeg jij nu? Jij moet voort met je leven en een jongere man zoeken, een van tien jaar jonger!”

na meer dan veertig jaar samen denken bart en Luc soms ook synchroon. “Soms hebben we al maanden niet meer over iets gepraat, en dan begin ik er weer over en zegt Bart: ‘Ik zat net hetzelfde te denken!’ Dus ik troost mij met de gedachte dat als hij er niet meer is, hij identiek hetzelfde zou zeggen of denken als wat ik op dat moment denk.”