Brits parlementslid sneert naar ‘good guy’ Rashford na penaltymisser: “Misschien moet hij wat minder politicus spelen”

In Engeland viel de nederlaag tegen Italië in de EK-finale heel wat mensen zwaar. Dat is niet anders voor Natalie Elphicke (50), een parlementslid voor de Britse Conservatieven. Na de uitschakeling stuurde ze, overmand door emoties, een Whatsapp-berichtje naar een paar collega’s. “Ze zijn verloren. Zou het fout zijn om te suggereren dat Rashford wat meer tijd had moeten steken in het perfectioneren van z'n spel, en wat minder politicus spelen.” 

Bondscoach Gareth Southgate bracht Marcus Rashford in de slotseconden van de verlengingen in de lijnen, net voor de strafschoppen dus. De aanvaller van Manchester United trapte zijn poging op de paal. Tot overmaat van ramp verloren de Engelsen.

Het bericht werd opgepikt op sociale media, en zoals dat gaat op het internet bleef de kritiek niet uit. Elphicke, die sinds 2019 zetelt in het Britse parlement, was er snel bij om haar excuses aan te bieden. “Gisterenavond deelde ik de frustraties en gebroken harten van miljoenen andere Engelse fans. Ik heb spijt van het privébericht over de gemiste strafschop van Rashford en wil me verontschuldigen bij hem voor iedere suggestie die niet voetbalgerelateerd is.”

Marcus Rashford is in Engeland geliefd door zo wat elke Engelse supporter, ongeacht de clubkleuren. De amper 23-jarige aanvaller zet zich prominent in tegen hongersnood en armoede bij kinderen. Door zijn harde werk wist hij de overheid in een open brief onder meer te overtuigen om maaltijden voor kinderen op school dan toch niet af te schaffen. Boris Johnson zette zelfs een een bedrag van 130 miljoen euro opzij. Hij bezocht ook meerdere voedselbanken en voerde op sociale media uitvoerig campagne. 

Naast armoede schaarde hij zich ook achter een initiatief om lezen bij jonge kinderen aan te moedigen. Rashford zelf is afkomstig uit een familie in een achtergestelde wijk van Noord-Londen. De Engelsman doneert daarnaast ook een aanzienlijk deel van z'n inkomsten aan het goede doel. Sinds september vorig jaar draagt hij daar zelfs de koninklijke MBE-eretitel (Member of the British Empire) voor.

De integrale brief van Marcus Rashford in 2020:

Aan alle parlementsleden,

In een week dat EURO 2020 van start zou gaan, wil ik terugdenken aan 27 mei 2016, toen ik op de middencirkel van het Stadium of Light in Sunderland stond. Ik had net een record gebroken. Ik was de jongste doelpuntenmaker ooit voor Engeland. Ik keek naar de menigte. Ze zwaaiden met vlaggen. Vuisten gingen in de lucht. Ik werd overweldigd door trots. Niet alleen voor mezelf. Ook voor diegenen die me onderweg hebben geholpen om mijn droom te verwezenlijken: schitteren in het shirt van mijn land.

U moet begrijpen: zonder de vriendelijkheid en de vrijgevigheid van de lokale gemeenschap zou ik niet de Marcus Rashford zijn die je vandaag ziet: een 22-jarige, zwarte man die het geluk heeft carrière te maken in het spelletje waar hij zoveel van houdt.

Mijn tocht om er te geraken is een bekend verhaal voor veel gezinnen in Engeland: mijn moeder werkte fulltime en verdiende een minimumloon om ervoor te zorgen dat we altijd een goed avondmaal op tafel zouden hebben. Maar dat was niet genoeg. Het systeem is niet gemaakt om gezinnen zoals het mijne te laten slagen, ongeacht hoe hard mijn moeder werkte.

Als gezin vertrouwden we op ontbijtclubs, gratis schoolmaaltijden en de vrijgevigheid van buren en coaches. Voedselbanken en soepbedeling waren ons niet vreemd. Ik herinner me onze bezoeken aan Northern Moor nog als gisteren: elk jaar haalden we er ons kerstmaal op. Ik begrijp nu pas echt het enorme offer dat mijn moeder bracht door me op elfjarige leeftijd weg te sturen naar een goedkope kostschool. Een beslissing die geen enkele moeder ooit lichtvaardig zou nemen.

Deze zomer zouden we weer met trots gevuld worden op het EK. Ouders en kinderen die zwaaien met hun vlaggetjes, maar in werkelijkheid zou Wembley meer dan twee keer gevuld kunnen worden met kinderen die aan het eind van het schooljaar maaltijden moesten overslaan omdat hun families geen toegang hadden tot voedsel (200.000 kinderen volgens schattingen van de Food Foundation).

Lees ook:

De warmste voetballer van 2020: hoe Marcus Rashford premier Boris Johnson twee keer op de knieën kreeg (+)

Het trauma is groot, zijn toekomst nog veel groter: een kennismaking met ‘unicorn’ Bukayo Saka (+)

Penaltydrama blijft nazinderen, Grealish bijt fel van zich af na kritiek: “Ik wilde wél een strafschop nemen!”

Bekijk ook: Italië is Europees Kampioen