José Izquierdo wint Gouden Schoen

José Izquierdo won met ruime voorsprong de Gouden Schoen 2016. Hij ging Lukasz Teodorczyk en Ruud Vormer vooraf. Bij de vrouwen won Tessa Wullaert de allereerste Gouden Schoen.

De Colombiaan José Izquierdo is in Lint verkozen tot laureaat van de 63e editie van de Gouden Schoen. De linkerwinger van landskampioen Club Brugge kreeg in de verkiezing 268 punten en haalde het zo afgescheiden van Anderlecht-aanvaller Lukasz Teodorczyk (183 punten) en zijn ploegmaat Ruud Vormer (86). Met vier prijzen werd Club de grote slokop op deze editie van de Gouden Schoen.

Voor Club is het de eerste Gouden Schoen sinds 2002, toen met Timmy Simons de huidige aanvoerder met het begeerde kleinood aan de haal ging. Izquierdo is de elfde speler in blauw-zwarte loondienst die op de erelijst van de Gouden Schoen mag pronken. Op die erelijst volgt Izquierdo voormalig Gentenaar Sven Kums op. Voordien pakte Anderlecht liefst vier Gouden Schoenen in vijf jaar tijd. De laatste trofee voor een Standard-speler dateert van 2009, toen de Servische international Milan Jovanovic in de prijzen viel.

Izquierdo is de eerste Colombiaan op de erelijst van de Gouden Schoen, de eerste laureaat die niet over de Belgische nationaliteit bezit sinds de Congolees Dieumerci Mbokani in 2012. In de daaropvolgende jaren waren de prijzen voor Thorgan Hazard en Dennis Praet.

De 24-jarige Izquierdo is zeker de meest in het oog springende speler in het kampioenenelftal van Michel Preud’homme, dat Club Brugge vorig seizoen voor het eerst in elf jaar nog eens een landstitel schonk en verliezend Bekerfinalist werd. In de terugronde van de Jupiler Pro League was de Colombiaan toen goed voor vijf doelpunten en zes assists, maar vooral dankzij zijn actieradius was Izquierdo belangrijk voor blauw-zwart. Meer dan eens was hij in staat om met een splijtende actie een gesloten wedstrijd open te breken. In de heenronde van deze voetbaljaargang was het wegens blessureleed wat minder, al kan de vinnige Colombiaan met de bijna onstopbare versnelling tot nu toe met negen doelpunten en drie assists toch nog knappe statistieken voorleggen. Izquierdo kende vorig seizoen zijn grote doorbraak nadat Club hem in de zomer van 2014 had aangetrokken als vervanger van de naar het Qatarese Al-Arabi vertrokken Maxime Lestienne.

Na een aanpassingsperiode waarin vooral de intussen naar Brazilië teruggekeerde Felipe Gedoz met de meeste aandacht ging lopen, profileerde Izquierdo zich steeds meer als de ongrijpbare winger die het vrijwel alle verdedigers bijzonder lastig kan maken. Komend seizoen zal hij meer dan waarschijnlijk dan ook niet meer op Belgische velden te zien zijn, ondanks een nog lopende overeenkomst tot medio 2019. Ook in de Champions League wist hij immers enkele keren uit te blinken en in het Jan Breydelstadion zijn ze al blij dat ze hem konden overtuigen het seizoen bij hen uit te doen.

Tessa Wullaert

Tessa Wullaert werd eerder winnares in de eerste editie van de Gouden Schoen bij de vrouwen, de trofee voor de beste speelster met de Belgische nationaliteit.

De 23-jarige Wullaert werd door een jury van zeventig kenners van het vrouwenvoetbal verkozen boven Janice Cayman (Montpellier/Fra) en Aline Zeler (Standard).

Tessa Wullaert ligt onder contract bij de Duitse topclub Wolfsburg, waarmee ze vorig seizoen tegen Olympique Lyon verliezend finaliste in de Champions League werd.

Belofte van het jaar

Voormalig Racing Genk-winger Leon Bailey werd verkozen tot Belofte van het Jaar.

De negentienjarige Jamaicaan volgt Anderlecht-middenvelder Youri Tielemans op, die de voorbije twee jaar met de prijs aan de haal ging. Zijn broer Kyle Butler nam de prijs in ontvangst. Voor Bailey is het al de tweede bekroning: in mei kreeg hij op het gala van de Profvoetballer van het Jaar eveneens de trofee voor de beste belofte. De Jamaicaan was vorig jaar dan ook ontegensprekelijk het grootste talent op de Belgische voetbalvelden. In de heenronde van dit seizoen blonk hij met acht doelpunten en tien assists meer dan eens uit voor de Limburgers. Voor vier van die treffers tekende Bailey dan ook nog eens in de uitstekende Europa League-campagne van zijn team, hetgeen de zichtbaarheid van zijn prestaties alleen maar vergrootte en heel wat buitenlandse clubs deed watertanden. Tijdens de wintermercato besloot hij na een transfersoap de Genkse Luminus Arena toch te verlaten. In navolging van zijn maatje Wilfred Ndidi die een droomtransfer naar Leicester versierde, verkaste Bailey uiteindelijk voor ongeveer 13,5 miljoen euro naar het Duitse Bayer Leverkusen, waar hij een contract tot medio 2022 tekende. In de Bundesliga vierde hij vorig weekend zijn debuut al tegen HSV.

Ndidi won de prijs voor het doelpunt van het jaar, voor een knal tegen Club Brugge tijdens Play-offs I.

Kevin De Bruyne

Kevin De Bruyne werd verkozen tot beste Belg in het buitenland, voor Eden Hazard en Yannick Carrasco.

De 25-jarige draaischijf van Manchester City mocht voor de tweede keer op rij de onderscheiding in ontvangst nemen. De twee seizoenen voordien ging de award telkens naar Chelsea-doelman Thibaut Courtois.

Brugge-doelman Ludovic Butelle werd doelman van het jaar.

Club Brugge-aanvoerder Timmy Simons kreeg een Lifetime Achievement Award voor zijn carrière. De prijs werd uitgereikt door Phillip Cocu, zijn voormalige ploegmaat bij PSV.

Michel Preud’homme coach van het jaar

Club Brugge-coach Michel Preud’homme werd verkozen tot Coach van het Jaar. Hij haalde het van Francky Dury (Zulte Waregem) en Charleroi-coach Felice Mazzu.

Preud’homme is de architect van het huidige Club Brugge en het belangrijkste personage in het succesverhaal dat de West-Vlamingen sinds enkele jaren aan het schrijven zijn. MPH loodste blauw-zwart naar Bekerwinst in 2015 en bereikte datzelfde jaar ook de kwartfinales van de Europa League. Vorig seizoen maakte hij zich onsterfelijk in het Jan Breydelstadion door de Bruggelingen de eerste landstitel sinds 2005 te bezorgen. Tijdens de zomer volgde ook winst in de Supercup tegen Standard, als revanche voor de verloren Bekerfinale in maart.

De daaropvolgende Champions League-campagne was met een nul op achttien in de groepsfase een bijzonder mager beestje en ook aan het Bekeravontuur kwam er dit seizoen in Eupen al vroegtijdig een einde, maar met de leidersplaats in de Jupiler Pro League in handen is Club ook dit seizoen één van de topfavorieten voor de titel en laat net dat de reden zijn waarom MPH eind vorig seizoen besliste om er nog een jaar bij te doen in Brugse loondienst. In december werd hij al gelauwerd met de Trofee Raymond Goethals, een onderscheiding voor de Belgische trainer die het voorbije jaar het best beantwoordde aan de figuur van Raymond Goethals, zijn wijze van werken en gedrevenheid. Op de erelijst van die trofee volgde hij net als dit jaar op het gala van de Gouden Schoen Gent-coach Hein Vanhaezebrouck op.