“Deze overwinning is voor mijn familie, mijn vrienden, voor iedereen die in mij is blijven geloven. Voor BORA-hansgrohe. Ze hebben me altijd het vertrouwen gegeven. Ze zeiden me altijd dat ik er moest voor vechten. Dat ik er de benen voor had, het talent. Ik deed het echt op het juiste moment, in de trui van Oostenrijks kampioen. Ik ben ongelofelijk trots”, aldus Konrad. “Het was de derde keer dat ik in een ontsnapping zat. Ik was altijd aan het wachten tot de finale aanbrak. En dat was nooit de beste beslissing. Toen Mohoric won in Le Creusot ging hij heel snel weg. Hetzelfde verhaal met Mollema zaterdag nog.”

“Ik zei tegen mezelf: Als ik nog eens in die situatie verkeer, ben ik de man die eerst vertrekt. Ik probeerde het en ik maakte het af”, glunderde de dagwinnaar. “Toen ik op één kilometer van het einde onder de boog kwam, zag ik die laatste stijgende weg. Ik dacht: dat wordt nog eens een pijnlijke onderneming. Maar ik had ook tijd om te vieren. Pas de laatste vijfhonderd meter geloofde ik dat deze zege me niet meer kon ontsnappen. Dan kon het feest beginnen. Ik ben ongelofelijk blij.”