Zo gevaarlijk zijn de Gentse tramsporen: 500 fietsers belanden op spoed in één jaar tijd

Sinds Cathelijne Lyphout, spoedarts aan het UZ Gent, haar studie over verkeersslachtoffers publiceerde, mag de hoofdstad van Oost-Vlaanderen een bedenkelijk record op haar naam schrijven. Volgens haar cijfers belanden nergens in België zo veel fietsers op de spoedafdeling na een val over de tramsporen als in Gent. Op drukbezochte plaatsen als de Korenmarkt en het Sint-Veerleplein raken mensen het vaakst gewond. Verkeersexpert Dirk Lauwers (VUB) is niet verbaasd over die cijfers. “In Gent zijn fietspaden en trambanen minder vaak gescheiden dan in andere steden. Bovendien zijn er veel studenten in de regio en heeft de stad een heuvelachtig landschap. Die factoren zorgen sowieso voor een groter risico op ongevallen”, zegt hij.

Uit het onderzoek van Lyphout blijkt dat de fietsers die door de tramsporen ten val kwamen nooit zwaargewond waren. “Toch is de persoonlijke en economische impact voor de slachtoffers, bijvoorbeeld op vlak van werkonbekwaamheid, vaak groot”, vertelt urgentiearts Philippe Leune. Samen met Lyphout roept hij op om de fietsinfrastructuur te verbeteren. Het duo gelooft dat het nuttig zou zijn fietspaden en trambanen maximaal van elkaar te scheiden en wil inzetten op sensibiliseringsacties op maat van jongeren.

Ernstige letsels

Lauwers gelooft eveneens dat de Gentse stadsdienst beter moet nadenken over de indeling van zijn wegennetwerk. “Fietsers zouden niet veroordeeld moeten worden om tussen het uiterste tramspoor en de stoeprand te balanceren”, zegt hij. Toch wijst de expert erop dat de fietsveiligheid in België zo slecht is dat de situatie niet merkbaar zal verbeteren als enkel de tramsporen aangepakt worden. “In vergelijking met onze buurlanden lopen fietsers hier een veel hoger risico om ernstige letsels op te lopen. Wie in België een kilometer fietst, heeft bijvoorbeeld drie keer meer kans om daarbij doodgereden te worden of te verongelukken dan wanneer hij of zij dat in Nederland doet.”

Volgens Lauwers kunnen overheden het veiliger maken voor fietsers door eerst aan zwakke weggebruikers te denken wanneer ze aan een stadsindeling werken. “Fietspaden en rijbanen met veel auto- of tramverkeer zouden zoveel mogelijk gescheiden moeten worden. Daarnaast is het waardevol om conflictvrije kruispunten in te richten waarbij fietsers niet met het gemotoriseerd verkeer in contact komen wanneer ze oversteken.” Zelfs met beperkte budgetten kan je vooruitgang boeken. “Een uitbreiding van autoluwe zones is altijd een schot in de roos. Zulke initiatieven vragen minder financiële inspanningen dan de herinrichting van een volledig tramnetwerk.”