BUURTREPORTAGE. “Mooie brug, maar de afwerking laat nog te wensen over”

Tussen Langvoort en Genelaar prijkt een gloednieuwe brug. De oude oversteekplaats voldeed niet meer aan de vereisten van de moderne scheepvaart en dus werd een nieuwe hogere brug gebouwd. “Ik vind het een hele mooie”, glundert Roza Nuyts, die aan de voet van de brug woont op Meerhouts grondgebied. “Ik woon al mijn hele leven in deze straat en heb de evolutie dus met eigen ogen kunnen zien. Het verschil met de voorbije decennia is heel groot. Ik heb de tijd nog geweten dat hier zelfs geen brug lag. De enige manier om naar Laakdal te gaan, was met een vlot. Er was over het kanaal een kabel gespannen waarlangs het vlot werd voortgetrokken. Het kanaal was toen niet zo breed als nu en wanneer een schip moest passeren, liet men de kabel tot op de bodem zakken. Mijn man woonde in Laakdal en hij heeft in 1969 geholpen bij de bouw van de brug, die uiteindelijk in 1970 openging. Dat was een hele verbetering voor ons, want dankzij de brug konden we vlot naar Laakdal.”

Echtgenoot Jos Cenens hielp dus bij de bouw van de oude brug en ook nu volgde hij de werkzaamheden op de voet. “Ik heb geprobeerd om het hele dossier op te volgen, maar op een bepaald moment ben ik daarmee gestopt omdat het te ingewikkeld werd. Toen de plannen voor de bouw van een nieuwe brug voor het eerst op tafel kwamen, werd de wens geuit om de brug alleen open te stellen voor fietsers en landbouwvoertuigen. Dat idee werd al snel afgeketst, wat ik begrijpelijk vind. Wat ik dan weer niet begrijp is waarom men niet meteen ook een fietspad richting Meerhout heeft aangelegd? Dit was daarvoor het moment, want de weg was acht maanden afgesloten. Voor de aanleg van een fietspad zou men evenwel moeten onteigenen en dat zou te duur geweest zijn. Voor de boeren hier is hun landbouwgrond natuurlijk twee koeien waard. Het ontbreken van dat fietspad richting Meerhout is een groot minpunt, maar voor de rest zijn we echt tevreden met de nieuwe brug. De vele verlichting zorgt niet alleen voor een veiligere brug, maar ook voor een veiliger gevoel in en rond ons huis. ’s Avonds is de brug zelfs net een kerstboom! Jammer genoeg zijn de berkenbomen weg, waardoor we iets meer lawaaihinder hebben, maar eerlijk gezegd bezorgt de nabijgelegen E313 ons meer storend geluid. En voor de grijze omheining van de brug heb ik ten slotte nog een voorstel: plant er klimrozen tegen!”

Op een doordeweekse middag lijkt het traject Langvoort-Genelaar een rustige, kronkelende veldweg te zijn, maar dat is schijn. De verbindingsweg tussen Vorst-Laakdal en Meerhout is de belangrijkste toegangspoort naar de site van Nike. “Ik ben afkomstig van Mechelen en heb nooit rustiger gewoond dan hier”, verklaart Tim Van Leuven. “De afgelopen acht maanden was het uiteraard erg rustig en daar heb ik ten volle van genoten. Ook de eerste dagen na de opening bleef het opvallend stil. Ik had aanvankelijk zelfs niet door dat de brug was opengesteld voor het verkeer. Ik zag in het begin wel veel fietsers passeren en daarna eens een politiewagen. Pas toen er ook auto’s langsreden, besefte ik dat de brug open was en dat het gedaan was met de stilte. Eigenlijk bepaalt Nike de drukte hier. We kunnen aan de hand van het verkeer perfect timen wanneer de verschillende shiften in het bedrijf beginnen of eindigen. Om half zeven ’s ochtends komt de eerste drukte op gang en is het hier een voortdurend af- en aanrijden. De nieuwe brug is groter dan de vorige, maar dat zal aan het verkeer weinig tot niets veranderen. De brug is wel veiliger geworden dankzij de straatverlichting. Ik vind dat een positief gegeven, maar je hebt ook tegenstanders. Sommige buren vinden de verlichting blijkbaar storend en sluiten nu altijd hun rolluiken. Het enige wat mij stoort, is het onkruid op het talud. Dat tiert zo welig dat het ondertussen is overgewaaid naar mijn voortuin en er duikt zelfs al onkruid op tussen mijn klinkers.”

Aan de Laakdalse kant van de brug is het talud merkwaardig genoeg onkruidvrij. “Naar aanleiding van de opening van de brug is er snel nog iemand met een bosmaaier gepasseerd”, legt Hilde Geukens uit. “Daardoor lijkt het talud nu properder te zijn, maar ik ben eerlijk gezegd niet te spreken over de afwerking. Hopelijk komt daar binnenkort verandering in en staan die werken nog op de planning. Ik vrees er eerlijk gezegd wel voor, want tijdens de bouwwerken bleek de aanwezige gracht zelfs niet op de plannen te staan. Die is nu gevuld met zand en rommel, wat toch ook niet de bedoeling kan zijn. De bomen zijn verdwenen en de brug is lager, waardoor ik nu een ander uitzicht heb, maar dat stoort niet echt. Het gebruikte asfalt zou ook stiller zijn dan het vorige, maar daar heb ik nog niets van gemerkt. In mijn ogen veroorzaakt het verkeer nog even veel lawaai. Dat staat wel erg in contrast met de voorbije acht maanden. Toen was het hier echt kalm en konden we ’s avonds rustig buitenzitten. Ik ben wel blij dat de brug na al die tijd opnieuw open is. Mijn schoonmoeder woont in Meerhout-Gestel en om haar te bezoeken moest ik telkens een omleiding van ettelijke kilometer volgen. Op dat vlak waren wij het meest benadeeld tijdens de werken. Inwoners van Genelaar konden gemakkelijk naar Meerhout rijden en de oprit Geel-Oost van de E313. Wij moesten daarentegen voor beide trajecten langs Meerhout-Zittaart omrijden.”

Buurvrouw Maria Ribus kon de werkzaamheden vanop de eerste rij volgen en doet een opmerkelijke vaststelling. “Het is hier nu zo stil! Acht maanden lang stonden alle bouwmachines vlak voor mijn deur opgesteld en was het een drukte van jewelste. De werken begonnen sowieso elke ochtend om half zeven, maar soms waren de mannen al om 5u in de weer. Iedereen moet natuurlijk zijn job doen, maar het waren echt vroege vogels. Met de brug hebben ze goed werk geleverd, maar ik ben niet te spreken over de plannen hier net voor mijn huis. Mijn oprit is afgewerkt met klinkers, maar daarnaast is een hele strook voorzien voor groen. Daar zie ik het nut echt niet van in. Toen ik die plannen voor het eerst hoorde, lag ik om 4u nog wakker en deed ik werkelijk geen oog dicht. Ik had liever over de hele lengte kasseien gezien. Het kruispunt met Kleine Langvoort is, mede door die strook groen, echt raar aangelegd en volgens mij is het er niet veiliger op geworden. Ik moet ook nog eens uitzoeken waar ik nu best mijn vuilnisbakken zet, want dat is mij ook niet meteen duidelijk. Ik dacht trouwens dat men de brug pas na het verlof zou openen, maar blijkbaar gebeurde dat al vorige week. Ik had die dinsdag wel veel camions zien rijden, maar besteedde er weinig aandacht aan. Blijkbaar heeft men toen de stabiliteit van de brug getest. Sinds de opening is er weer meer verkeer, maar dat went. Het geklop daarentegen, dat we nu voortdurend horen, vind ik veel erger. Blijkbaar wordt er nog enige tijd verder gewerkt om de dijken aan te leggen en daarvoor is zwaar materieel aangerukt. De verstevigingsplaten moeten echt in de grond geklopt worden en dat maakt een hels lawaai. Gelukkig duren die werken niet lang meer en keert de rust snel weer terug.”