‘t Is weer spel met de Lamkel: Zé hint op wet van ‘78 om transfer te forceren

’t Is weer spel met de Lamkel: het had de titel kunnen zijn van een stuk van het inmiddels opgedoekte Echt Antwaarps Teater. Begin deze week was het opnieuw van dat. Nadat Lamkel Zé eerder al had aangegeven dat hij niet langer met Antwerps A-kern wenste te trainen omdat hij aast op een transfer, probeerde hij die boodschap op geheel eigen wijze kracht bij te zetten.

Maandag stuurde Lamkel Zé via Instagram ‘flirterige’ chats met Anderlechtsupporters de wereld in, om nog maar eens duidelijk te maken dat hij open staat voor aanbiedingen van andere clubs. Niet veel later zette de aanvallende middenvelder op de Bosuil de boel op stelten. Toen Lamkel Zé duidelijk werd gemaakt dat hij niet langer welkom is in de kleedkamer van de A-kern – hij traint dezer dagen met de beloften – kon de nukkige Kameroener daar niet mee lachen. Bij wijze van revanche zette Lamkel Zé zijn naam op de muur van de kleedkamer. Een kinderachtige reactie, die bij Antwerp vanzelfsprekend niet in goede aarde viel.

Nadien pookte Lamkel Zé, alweer via Instagram, het vuur nog wat verder op door te alluderen op de beruchte wet van ’78. Die wet maakt het voor professionele sportbeoefenaars mogelijk om hun lopende contract voortijdig te verbreken. Er moet dan wel een vergoeding worden betaald die gelijkstaat aan het loon dat de sporter normaal nog zou verdienen tussen het ogenblik van verbreking en het oorspronkelijk voorziene einde van de overeenkomst. Ter info: Lamkel Zé ligt in principe nog vast tot de zomer van 2023. De FIFA kan bij het gebruik van de wet van ’78 ook een tijdelijk speelverbod opleggen. De kans dat het straks effectief tot een verbreking komt, lijkt dus eerder klein. Maar Lamkel Zé kan de wet van ’78 natuurlijk wel gebruiken als drukkingsmiddel.