Op zoek naar de automatismen van vorig seizoen, gaf John van den Brom zoals verwacht Arteaga en Hrosovsky de voorkeur op Jukleröd en Toma. Ook Mbaye Leye koos voor de verwachte elf, eens te meer was er in de Luikse kern geen sprake van Amallah, Carcela en Lestienne. Wél van de partij waren - naast debutant Al-Dakhil - ongeveer 6500 thuisfans, die als twaalfde man Standard na een mislukt seizoen een nieuw elan moesten helpen geven.

Genkse pressing

Zij zagen in de openingsfase hun ploeg vooral zwaar afzien tegen een pressend KRC Genk. De vice-kampioen koos met hoge backs en snelle combinaties vol voor de aanval en koppelde enthousiasme aan kwaliteit aan de bal. Arteaga en Ito creëerden prompt twee goeie kopkansen voor Onuachu maar de horens van de Gouden Stier missen eind juli nog de scherpte van vorig seizoen.

Doelman Bodart zag verder een knal van Ito voorlangs zoeven, op een schicht van Bongonda moest hij wel de handen uit de mouwen steken. Maar de grootste zucht van verlichting slaakte de Luikse keeper, toen Klauss zich verkeek op een hoekschop van Trésor. De verraste Sadick trapte van dichtbij over.

Genieten

Was het dan al Genk dat de klok sloeg? Niet helemaal. De offensieve aanpak van de bezoekers bood een strijdend Standard mogelijkheden op de counter. Die werd gezocht met verticaal spel: de lange bal richting het dynamische duo Klauss-Muleka, dat telkens oog in oog kwam te staan met de Genkenaars Sadick en McKenzie. Die hielden stand in de één-tegen-één-duels, Vandevoordt moest wel aan de bak op een schuiver van Bastien.

Kortom, het was ook voor de neutrale voetbalfan genieten. Als deze openingsmatch een voorproefje was van wat ons dit seizoen te wachten staat, dan wordt 2021-2022 een grand cru.

Laifis scoort wel

In een meeslepende eerste helft ontbraken alleen de goals. Daarvoor had in de slotfase Bongonda altijd moeten zorgen. Na knap voorbereidend werk van Arteaga en Trésor had hij oog in oog met een weifelende Bodart te veel tijd nodig om voor de verdiende 0-1 te zorgen.

Ook vlak na rust bleef Genk op die manier het lot tarten. Ito bood Onuachu slim een nieuwe, open schietkans aan maar de Nigeriaan pegelde te centraal op doel. Klauss had te veel tijd nodig om het Genks gebrek aan opportunisme af te straffen.

Met en dankzij de steun van het thuispubliek probeerden de Rouches tegen een steeds slordiger voetballend Genk het initiatief over te nemen. Aanvankelijk zonder al te veel dreiging. Tot Siquet halfweg de tweede helft een hoekschop op het hoofd van de inlopende Laifis mocht schilderen. Vandevoordt was kansloos tegen de staalharde kopbal: 1-0.

Heerlijke dubbelpass

De te fel weggezakte bekerwinnaar had het lastig om de inhaaljacht op gang te brengen. Het verval was enorm, zowel technisch als fysiek. Van den Brom had na Dessers ook Paintsil gebracht als verse kracht maar in de slabakkende as van het veld wisselde hij pas in het absolute slot.

Toch was het nog net op tijd om een - op basis van de zinderende eerste helft - verdiend punt uit de brand te slepen. Dessers en de pas ingevallen Eiting boksten een sublieme dubbelpass in mekaar, de goed gevolgde Bongonda legde de bal in het lege net. Een match met twee totaal verschillende gezichten eindigde zo op 1-1. Met alsnog één winnaar: de voetballiefhebber.