Avondklok in zo goed als geheel Afghanistan als middel om taliban op afstand te houden
In Afghanistan heeft de regering een avondklok ingevoerd. Die moet de bewegingsvrijheid van de talibanrebellen inperken. De voorbije weken en maanden rukken die steeds verder op nu de westerse troepen grotendeels teruggetrokken zijn.
De avondklok geldt zowat in heel het land. Tussen 10 uur 's avonds en 4 uur 's ochtends mag er niemand nog de straat op. Enkel in de hoofdstad Kaboel, in de Panshir-vallei ten noorden daarvan en in de oostelijke provincie Nangarhar geldt de avondklok niet.
Met de maatregel hoopt de Afghaanse regering de bewegingsvrijheid van de fundamentalistische talibanrebellen in te perken. De voorbije weken hebben die grensposten en districten ingenomen, maar grote steden blijven vooralsnog buiten hun bereik.Wel zijn er gevechten gesignaleerd nabij de zuidelijke stad Kandahar in een regio waar de taliban doorgaans sterk staan.
De voorbije week hebben Amerikaanse vliegtuigen voor het eerst sinds lang opnieuw bombardementen uitgevoerd tegen de taliban om hun opmars te stuiten. Westerse grondtroepen namen al lang geen deel meer aan gevechten tegen de taliban en andere rebellen. VS-president Joe Biden heeft de terugtrekking van zijn troepen bevolen tegen eind augustus en de andere NAVO-troepen volgen dat voorbeeld. (Lees verder onder de foto).
Daar zijn de milities weer: cholera of pest?
Sinds de terugtrekking op gang is gekomen, zijn de gevechten in Afghanistan opnieuw opgeflakkerd. De taliban lijken moed te scheppen uit die terugtrekking en hebben op tal van fronten offensieven gelanceerd om het verwachte machtsvacuüm op te vullen.
Ze hebben veel districten op het platteland ingenomen en ook een aantal grensovergangen met de buurlanden. Echt grote steden hebben ze evenwel nog niet kunnen innemen, wel wordt er gevochten vlakbij de zuidelijke stad Kandahar, traditioneel een bolwerk van de taliban.
Gewapende milities op etnische of religieuze basis springen opnieuw als paddestoelen uit de grond
Het Afghaanse leger lijkt gedemoraliseerd door die tegenslagen. De regering en lokale overheden grijpen intussen terug naar een beproefde techniek uit het verleden: gewapende milities veelal op etnische of religieuze basis rijzen als paddestoelen uit de grond om de strijd aan te binden met de taliban. Het gaat dan vooral om minderheden zoals de Tadzjieken, de Oezbeken of de sjiitische Hazara's die in het verleden front vormden tegen de taliban. Dat zijn vaak goede strijders, maar nadeel is wel dat lokale krijgsheren op die manier de controle overnemen van grote delen van Afghanistan en vaak onderling slaags raken.
Het Westen belooft om de Afghaanse regering ook na de terugtrekking logistiek, materieel en politiek te blijven steunen. De buurlanden zoals Pakistan, Iran, Turkmenistan, Oezbekistan en Tadzjikistan kijken ongerust toe. Zij vrezen dat het geweld over de grens zal komen of op zijn minst de handel zal verstoren. Zo voert Iran olie uit naar Afghanistan. De kleine republiek Tadzjikistan in Centraal-Azië heeft wel de steun van Russische troepen en die hebben onlangs militaire oefeningen gehouden in het grensgebied met Afghanistan.