Wortel-Kolonie is werelderfgoed

Wortel-Kolonie maakt deel uit van de Koloniën van Weldadigheid in België en Nederland. Die ontstonden in de periode 1818-1825, na de Napoleontische oorlogen die in onze streken veel armoede en bedelarij teweegbrachten. Arme gezinnen en bedelaars deden er aan landbouw en kregen zo een inkomen. De sporen daarvan - koloniehuisjes, dreven, gestichten en boerderijen met akkerbouw - zijn vandaag nog altijd duidelijk te zien in het landschap. Ook drie Nederlandse koloniën zijn maandag erkend als werelderfgoed.

Minister Diependaele reageert opgetogen. “Wortel-Kolonie is een toonbeeld van de integratie tussen natuur en cultuur”, zegt hij. “Samenwerkingen en een gedeelde visie hebben gezorgd voor een prachtig stuk erfgoed dat voortaan ook wereldwijd erkenning geniet. Het beloont ons niet alleen voor de geleverde inspanningen, het zet ons er ook toe aan om de zorg voor en de bescherming van dergelijke uitzonderlijke landschappen te blijven ondersteunen.”

De voormalige landloperskolonie in Wortel werd eerder ook al bekroond met onder meer een Sustainable Tourism Award en een Europees erfgoedlabel. De plek op de lijst van de VN-werelderfgoedorganisatie is al de vijfde erkenning die Wortel-Kolonie in de wacht sleept. De Koloniën van Weldadigheid deden drie jaar geleden al eens een gooi naar het statuut van werelderfgoed, maar grepen er toen naast. Dit keer is het dus wel prijs. De beslissing had eigenlijk al zondagmiddag moeten vallen, maar werd door het uitlopen van enkele andere dossiers uitgesteld naar vandaag.

De Koloniën van Weldadigheid werden in de jaren 90 nog bedreigd door leegstand en verval. In 1997 werd het zo erg dat ze op de lijst van de 100 meest bedreigde erfgoedsites ter wereld terechtkwamen. De provincie Antwerpen en een 40-tal gemeentebesturen richtten toen samen de organisatie Kempens Landschap op, waarna Wortel-Kolonie stelselmatig werd opgewaardeerd. Sinds 1999 is het gebied beschermd als landschap door het Vlaams agentschap Onroerend Erfgoed.