“Als de solidariteit niet vrijwillig kan, dan maar verplicht”
Vlaanderen heeft zich de voorbije maanden ontpopt tot een voorbeeld op het gebied van vaccinaties. De vaccinatiebereidheid is groot, de vaccinatietwijfel klein, het vaccinatieverzet minimaal. Helaas loopt het niet overal even vlot. Brussel is een probleem. In Frankrijk dreigt een coronarevolutie. Helemaal verontrustend is dat zorgpersoneel zich niet wil laten vaccineren.
Op de weg naar groepsimmuniteit zijn er twee mogelijkheden: besmet raken of gevaccineerd worden. Voor het eerste scenario is er geen draagvlak, dus moeten we zoveel mogelijk mensen vaccineren. En dan komt vroeg of laat dit woord op tafel: vaccinatieplicht.
Als het woord valt, ontstaat een ongemakkelijke stilte. Het debat wordt vergiftigd door fake news en complottheorieën. Volgens sommigen is de vaccinatieplicht een aanslag op de individuele vrijheid en het recht op zelfbeschikking.
Dat is bizar. De coronacrisis was namelijk één langdurige aanslag op onze persoonlijke vrijheid: avondklok en samenscholingsverbod, mondmaskerplicht op plaatsen waar dat geen zin had, blokkades richting kust, GAS-boetes voor mensen die op een bankje uitrustten. De regering besliste, de burger gehoorzaamde. Maar een verplichte prik tegen het virus is nu voor sommigen een brug te ver. Het vaccin is nochtans de snelste weg uit wat zij de coronadictatuur noemen.
Er zijn veel verplichtingen waar we ons aan houden: we stoppen aan een rood licht, we dragen een helm op de motorfiets, we dragen een veiligheidsgordel in de auto – hoewel er nog altijd wappies zijn die dat laatste gevaarlijk vinden. Als de politie ons betrapt, krijgen we een boete. We worden niet extra geïnformeerd, er is geen aanklampend beleid. Proces-verbaal. Boete. Gedaan.
In sommige landen probeert men de vaccinatieplicht inmiddels op sluikse wijze in te voeren, door privileges te creëren voor gevaccineerden bijvoorbeeld. Een verplichting heeft het voordeel van de duidelijkheid. Het vaccin is er niet alleen voor de eigen gezondheid, maar ook voor de gezondheid van anderen. Als de solidariteit niet vrijwillig kan, dan maar verplicht. Zijn we bereid om ons aan coronamaatregelen te houden omdat een minderheid het vertikt om zich te laten vaccineren?
Natuurlijk heeft een verplichte vaccinatie geen zin als daar niets tegenover staat. Het vaccin is de weg naar de vrijheid, zo werd ons verteld. Het wordt tijd dat die vrijheid ook terugkeert en dat we onze individuele verantwoordelijkheid weer leren opnemen.
