Belgian Cats verliezen in kwartfinale met één punt van Japan: ‘We zijn niet sluw genoeg’

De tv-format Wat als? kan met de vierde quarter van de Belgian Cats tegen Japan een hele jaargang vullen.

Wat als ze die negenpuntenkloof hadden uitgediept of verdedigd met hand en tand? Wat als ze de concentratie niet verliezen bij vier, vijf eindfases? Wat als Julie Vanloo die domme opzettelijke fout niet begaat waardoor de Japanners via het daaropvolgend balbezit in totaal vier punten inlopen?

Wat als de bank meer is dan anderhalve speelster die wat substantieels toevoegt in dat soort wedstrijden? Wat als Kim Mestdagh niet in de voorlaatste play als een dolle op een Japanse vliegt, waarna die een stapje opzijzet en rustig de driepunter kan scoren waardoor de Japanners een punt voorkomen? Wat als diezelfde Mestdagh – een dijk van een wedstrijd, dus zonde van die laatste twee fases – in de laatste kans haar shot niet mist?

Praat na de vaak. Nooit zullen de Belgian Cats nog een gelijkaardig scenario treffen. Nooit komt er nog een betere mogelijkheid op een halve finale in een wereldsport op de Olympische Spelen. Ze waren diepbedroefd, huilden tranen met tuiten, helemaal in de stijl van deze emo-Games, maar deze keer was het terecht. Dit was een gemiste kans om hun sport en hun team nog beter te promoten dan ze tot nu toe al hadden gedaan.

Afscheid van grande dame

Bondscoach Philip Mestdagh: “Je geraakt dan een keer op de Olympische Spelen. Je realiseert in de groepsfase een exploot tegen Australië en je doet je job tegen Puerto Rico en je staat op twee keer winst. Oké, tegen China verlies je en je had kunnen winnen, maar dat draait in ons voordeel uit want zo treffen we Japan, een tegenstander die we kennen en waarvan we al hebben gewonnen.

“Kloppen we Japan, dan spelen we de halve finale tegen Spanje of Frankrijk, die we ook aankunnen. Het is een gemiste kans. Het doel was kwartfinale spelen en dat hebben we gehaald, maar achteraf moeten we ontgoocheld zijn want er zat meer in. We moeten streng zijn voor onszelf.”

“Het was een rare wedstrijd,” zei Ann Wauters, die het scoreblad voor zich had liggen. “Zoveel verschillende keren dat een voorsprong teniet werd gedaan, dat heb ik nog maar zelden gezien.” Juiste analyse van de afscheidnemende grande dame van het Belgisch basketbal en de Belgische sport tout court, maar daarom niet minder jammer dat de Cats die laatste grote kloof (61-70 in de vierde quarter) niet konden vasthouden.

Schotklok

Japan begon agressiever te spelen, maar ook dat was nog geen onmiddellijk probleem. Ze kwamen wel terug op gelijke hoogte, maar de Cats bleven zelf ook scoren. Weer kwamen ze vier punten voor en die werden teniet gedaan door een stommiteit van Vanloo die een Japanse het scoren absoluut wilde beletten, wat een opzettelijke fout opleverde. Twee vrije worpen en uit het daaropvolgend balbezit kon Japan scoren. Maar weer kwam België op voorsprong: 83-85 met nog een halve minuut op de klok.

Dan wist je: Japan zal voor een driepunter gaan. Japan speelde de bal rond en had niet veel seconden meer op de schotklok toen Kim Mestdagh zwak verdedigde en een Japanse een volledig open driepuntshot kon nemen en scoorde. In de play van de laatste kans miste Mestdagh ook nog eens haar eigen shot. Zonde, want met haar zeven op elf driepunters had zij samen met Emma Meesseman en Julie Allemand het team recht gehouden. 

De wedstrijd was al eerder uit handen gegeven, gaf Philip Mestdagh toe. “Japan verhoogde de intensiteit en daar konden wij niets tegenover zetten. We hebben onze limieten, het is niet anders. Wij kunnen dat niet matchen. Wat we ook proberen, die speelsters hebben wij niet. We zijn niet sluw genoeg in België om zoiets uit te spelen. We zijn ook niet gemeen genoeg.

“Ik zag Servië deze ochtend. Die maken veel fouten, maar nooit op het shot. Wij wel, met vrijworpen tot gevolg. Die opzettelijke fout van Vanloo kan ik dan weer moeilijk aanvaarden. Het zijn de refs die Japan terug in de match helpen. Los daarvan hebben we in het vierde kwart te veel fouten gemaakt op beslissende fases.”

Klasse van Allemand

Spelverdeler Allemand, die kan terugblikken op een sterk toernooi, leek ontroostbaar toen ze in de mixed zone voorbijkwam en niet in staat tot ook maar één treffelijke zin. Maar toen er toch een vraag kwam, rechtte ze de rug en keek de journalisten in de ogen. Grote klasse van Allemand, net als van het hele team en van de coach, die hun jammerlijk falen niet uit de weg gingen.

Allemand: “Dit doet vreselijk veel pijn. We wilden zo graag winnen. In de eerste helft kwamen we twaalf punten achter en we hebben ons terug geknokt. Dan komen wij weer voor, dan weer zij en wij daarna weer. Ik vind Japan een heel goed team, ze spelen mooi open basketbal en ik gun het ze van harte, maar wat had ik graag zelf in die halve finale gestaan.

“Wat jullie van ons moeten onthouden, behalve de foutjes die we op het laatst maken waardoor we kraken, is dat we echt alles hebben gegeven. Ik denk dat we de Belgian Cats waardig hebben vertegenwoordigd in de internationale basketbalwereld.”