Het was een heel geëmotioneerde Nafi Thiam die na haar gouden medaille reageerde voor de camera van Sporza. Ze voelde duidelijk de druk van haar schouders vallen na het behalen van haar gouden medaille. “Het is gek. Ik besef het nog niet helemaal, maar ik ben heel erg trots”, vertelde ze, waarna de tranen even de overhand namen. “Ik ben mentaal moe, gewoon leeg”, klonk het.

De dag begon al met extra stress voor Thiam toen haar coach Roger Lespagnard aanvankelijk het stadion niet binnen mocht na een vals positieve coronatest. “Het was niet ideaal. Ik wist dat ik vandaag een grote prestatie moest leveren om te winnen, maar dan mocht Roger plots niet binnen. Dat was een mentale tik. Maar ik heb er motivatie uit proberen halen. Ik wilde het echt goed doen. Het team heeft me ook goed gesteund. Uiteindelijk had ik al veel moeilijkheden overwonnen, dus dit moest ook wel lukken. Ik ben dan ook heel trots dat het uiteindelijk gelukt is.”

Strategische race

En of het gelukt is. Net als in Rio knokte Thiam zich naar olympisch goud. “Rio was niet gemakkelijk, maar ik denk dat deze titel behalen toch moeilijker was. Vooral in het hoofd. In Rio was ik de verrassing en kon ik vanuit de schaduw werken en me amuseren. Nu was er veel meer druk.”

Al liet ze zich door die druk niet uit haar lood slaan. Ook niet in de afsluitende 800m. “We vertrokken eigenlijk te traag. Het was een strategische race, vooral omdat er nog wat medailles op het spel stonden. Ik probeerde vooral zo lang mogelijk te volgen. Als ik sneller was vertrokken, zat er misschien nog een persoonlijk record in, maar dat was niet het belangrijkste.

Ook voor Noor Vidts, die verrassend knap vierde werd, was Thiam lovend. “Ze is wat ontgoocheld. Logisch als je maar negentien punten te kort komt voor brons, maar ze mag heel erg trots zijn Dit was een prestatie die een kantelpunt kan betekenen in haar carrière. Dit is nog maar het begin.”