Teleurstelling van formaat in ploegkoers: Jolien D'hoore en Lotte Kopecky gaan twee keer tegen de grond in Tokio

3 keer goud, 1 keer zilver en 1 keer brons. Zo oogde de Belgische medaillespiegel twee dagen voor het einde van de Olympische Spelen. Kon er nog eremetaal bij? Misschien waren Jolien D’hoore (31) en Lotte Kopecky (25) in de koppelkoers bij vrouwen wel nog de beste Belgische ijzers in het vuur.

Een koers voor de geschiedenis werd het sowieso. De discipline stond voor het eerst op het programma in Tokio. De regels daarbij behoorlijk simpel: een aflossingskoers van 120 ronden met om de tien passages een tussensprint voor punten. Het koppel met het hoogste puntenaantal zou winnen.

D’hoore en Kopecky konden zich vooraf optrekken aan het verleden. Het eerste EK koppelkoers ging enkele jaren geleden naar het Belgische duo, eenzelfde verhaal voor het eerste WK. Voor olympisch goud waren de Britten en de Nederlanders dan weer favoriet. Beide teams lieten zich bij de eerste sprints meteen gelden.

Vooral het Britse duo Katie Archibald en Laura Kenny maakte indruk. Bij vijf van de zes eerste sprints haalden zij de volle buit binnen. België viel daarbij telkens (nipt) naast de punten. Tot overmaat van ramp was er een plotse val voor Lotte Kopecky, die meegesleurd werd door de Nederlandse Kirsten Wild na contact met een Australische renster.

Kopecky kon verder, maar halverwege de wedstrijd bleef de nul staan bij de Belgen. Dat terwijl de Britten doorstoomden naar goud. Nederland leek gebeiteld te zitten op plaats twee, brons was in theorie nog mogelijk voor D’hoore en Kopecky na een gemiste start. Bij de zevende ronde was het een eerste keer prijs: 2 punten voor België.

Toen er plots om onduidelijke reden een verliesronde op het scorebord kwam, was het alle hens aan dek. Frankrijk en Groot-Brittannië slopen ondertussen weg. Het werd stilaan alles of niets. D’hoore en Kopecky probeerden hun wagonnetje aan te haken. In een chaotische fase van de wedstrijd leek het even goed te komen, maar dan ging het weer mis.

D’hoore tikte bij een aflossing het achterwiel van Kopecky aan en zo ging België opnieuw tegen de vlakte. Een ontluistering voor de medailleambities. Een koppelkoers om snel te vergeten. In hun teleurstelling konden D’hoore en Kopecky geen vuist meer maken. Het resultaat was een ontgoochelende 10de plaats.

Het goud ging met overmacht naar Groot-Brittannië. Archibald en Kenny zetten de puntjes nog eens op de i in de slotsprint. Om de overmacht te illustreren: het duo won tien van de twaalf sprints. Denemarken en Rusland mochten mee op het podium. Voor België werd het een teleurstelling van formaat.

Speel mee met de Gouden Vuelta en maak kans op 5.000 euro