Wereldrecordhoudster Ksogei en wereldkampioene Ruth Chepngetich waren vooraf aangeduid als de grote favorieten, maar het was dus de tweevoudige wereldkampioen op de halve marathon Jepchirchir die met de verrassing kwam. Ze slaagde erin om het goud te pakken door in de slotkilometers weg te lopen van Kosgei. Zij kon het beste om met de warme weersomstandigheden in Sapporo: Chepgngetich moest na dertig kilometer opgeven, terwijl de Israëlische Lonah Chemtai Salpeter er de brui aangaf terwijl ze op koers voor brons lag.

De wedstrijd werd eerder al verplaatst van Tokyo naar het normaal gezien koelere Sapporo, maar de regio werd de voorbije dagen geteisterd door een hittegolf. Ook het vervroegen van het startuur met één uur had weinig effect op de zware omstandigheden, die tot 30 graden Celcius klommen.

Jepchirchir finishte met een tijd van 2:27:20, 16” voor Kosgei en 26” voor Seidel. Kenia is samen met Japan nu het enige land dat twee keer op rij olympisch goud pakte op de marathon en is met zeven medailles bij de dames ook de recordhouder.

Mooie marathon voor Belgen

De Belgische dames kenden een uitstekende marathon. Mieke Gorissen werd 28ste in een tijd van 2:34:24, terwijl Hanne Verbruggen met een tijd van 2:38:03 binnenkwam. Gorissen startte rustig net buiten de topzestig, maar begon daarna samen met Verbruggen op te schuiven door het pak. Verbruggen kon uiteindelijk niet volgen, maar Gorissen bleef maar plaatsjes goedmaken. Dolblij kwam ze als 28ste over de meet.

De Belgische dames zijn geen profs in het marathonlopen, wat hun prestatie nog straffer maakt. Hanne Verbruggen moest zowaar mattentaarten verkopen om haar olympische droom te kunnen waarmaken, beide dames staan ook in het onderwijs.

Mieke Gorissen blikt tevreden terug op 28e plaats in marathon: “Heb mijn doel bereikt”

“Ben ik 28e? Dat kan niet. Ik was al content dat ik de finish gehaald had”, vertelde een zichtbaar geëmotioneerde Gorissen aan Sporza. Ze gaf aan dat het vervroegde startuur van de marathon, vrijdagavond pas beslist, haar plannen stevig door elkaar schudde. “Ik kon het wel rationaliseren omdat het door de warmte was, maar het was mentaal niet gemakkelijk. Op voorhand maak je een tijdsschema. Als je dan plots ziet dat je zelfs geen acht uur meer kan slapen, dan ben je in paniek. Ik heb mijn man al wenend opgebeld.”

“”Uiteindelijk mogen we er wel dankbaar voor zijn. Toen we aan de start stonden, viel de temperatuur eigenlijk goed mee”, vervolgde Gorissen. “Het was maar 26 graden, aangenamer hebben we het hier nog niet meegemaakt. Het had wel een impact op de snelheid van de race. Omdat het iets koeler was, zijn er veel loopsters minder behoudsgezind aan de race begonnen. Ik heb ervoor gezorgd dat ik in het begin rustiger van start ging, zodat ik de laatste kilometers niet als een zombie over het parcours moest sloffen.”