“Moeilijk om in mezelf te blijven geloven”: Remco Evenepoel wint na stuurfout en machtsvertoning koninginnenrit in Ronde van Denemarken

Vandaag stond de koninginnenrit in de Ronde van Denemarken op het programma. Gisteren won ex-wereldkampioen Mads Pedersen na een sprintje bergop. De Deen verwees Cavendish en Nizzolo naar de dichtste ereplaatsen. In de derde rit was het klimmen geblazen. Het was een etappe van 219 kilometer lang met 2100 hoogtemeters. Remco Evenepoel had er duidelijk zin in en was erg bedrijvijg. Hij stond op het punt om weg te rijden samen met Mads Pedersen, Mike Teunissen en Soren Kragh Andersen, maar ging in een afdaling uit de bocht. Zo reden de andere drie weg. Evenepoel en afdalingen: het is een geen succesvol huwelijk.

Iedereen dacht dat het over en out was voor de 21-jarige Evenepoel, maar met de jonge wolf ben je nooit klaar. Evenepoel kwam dankzij het werk van onder meer Morkov terug aansluiten en reed iedereen los uit het wiel. Hij won met overmacht na een solo van zeventien kilometer. Hij dubbelde zelfs het peloton. Een andere landgenoot, Tosh Van der Sande, werd knap tweede. Wat een nummertje van Evenepoel! Is hij helemaal terug? Hij neemt alleszins de leiderstrui over van de Nederlander Dylan Groenewegen. Met nog een heuveletappe en een tijdrit, lijkt de eindzege zo goed als binnen. 

“We wisten dat het een zware race zou worden, dus we bleven aandachtig vooraan, aangezien het peloton op een gegeven moment uit elkaar zou gaan”, aldus Evenepoel. “Ik heb het verschillende keren geprobeerd, maar na een van deze aanvallen maakte ik een kleine fout. Gelukkig had ik een geweldig team om me heen, met Steimle en Morkov die zich voor me opofferden om de vluchters bij te halen. In de laatste kilometers wist ik van Morkov dat er een steil stuk op komst was en daar viel ik aan en maakte het verschil.”

“Het gevecht om het klassement is nog niet voorbij, maar ik hoop ook in de resterende etappes het goede gevoel te hebben en zo de trui mee naar huis kan nemen. Ik was enorm gemotiveerd om te winnen toen ik zag hoeveel het team voor me werkte en ik ben blij met de manier waarop het is verlopen. Tegelijkertijd betekent deze eerste overwinning in een wegrit na een zeer zware periode veel voor mij. Het was moeilijk om in mezelf te blijven geloven. Ik had veel ups en downs, maar ik bleef geduldig en zelfverzekerd, en de beloning is gekomen”, besluit hij.