30.000 mensen en geen maatregelen: op Alcatraz kán schijnbaar coronaloos plezier weer

“Zodra ik op het festivalterrein ben, ga ik iedereen met mijn lichaamssappen besproeien.” Wanneer een veertiger met zwartgelakte nagels en een hanenkam vrijdagochtend de Kortrijkse evenementenhal Xpo inloopt, kan hij zijn enthousiasme moeilijk verbergen. In de weinig sfeervolle ruimte wachten honderden mensen geduldig tot ze hun Covid Safe Ticket aan een van de crewleden van Alcatraz kunnen voorleggen. “Dit voelt als thuiskomen”, zegt de man terwijl hij een blikje bier opent en in de rij aansluit. “Ik had niet gedacht dat er zo snel weer echte festivals zouden zijn.”

Verschillende bezoekers van het West-Vlaamse festival delen zijn vreugde. Nadat de pandemie het vorig jaar onmogelijk gemaakt had om mensen te ontvangen, is Alcatraz er dit jaar weer in zijn vertrouwde vorm. Verspreid over drie dagen krijgt het festival zo’n 30.000 bezoekers over de vloer. Al zijn enkel muziekliefhebbers die kunnen bewijzen dat ze volledig gevaccineerd zijn, een negatieve PCR-test aflegden of van Covid-19 herstelden welkom.

“Ik heb er geen problemen mee dat we onze certificaten moeten bovenhalen. Het is volgens mij de enige manier om een festivalervaring aan te bieden die veilig is en toch vertrouwd aanvoelt”, zegt vaste bezoeker Nico Benjamins (62). Hij gruwt van de muziekevenementen met mondmaskers en zitplaatsen die organisatoren de afgelopen maanden organiseerden. “Dat zijn geen echte festivals meer.”

De shuttlebussen die bezoekers van de evenementenhal naar het festivalterrein brengen, fungeren als een soort tijdcapsule naar de periode voor maart 2020. Wie uitstapt, treft bij de verschillende podia duizenden ongemaskerde mensen aan die met zoveel overgave tegen elkaar opspringen dat het even lijkt alsof de pandemie slechts een langgerekte droom was.

Bierdouches, moshpits en pogingen tot crowdsurfen: alle vertrouwde festivalelementen zijn terug. “Eindelijk”, roept Franky De Smet-Van Damme wanneer hij tijdens zijn concert met Channel Zero ziet hoe het publiek uit zijn dak gaat. Het gejoel van de massa geeft aan dat zijn opluchting breed gedeeld wordt. Schijnbaar coronaloos vertier: het kan weer.

Dubbel zo grote wei

Trouwe bezoekers van Alcatraz wanen zich allicht op een vrijwel traditionele editie van het festival, maar de organisatoren achter het evenement voerden de afgelopen maanden heel wat veranderingen door om de veiligheid op te krikken.

“Alcatraz is naast Paradise City het eerste grote festival dat dankzij het Covid Safe Ticket op een ‘normale’ manier kan doorgaan. We kunnen ons dan ook geen corona-uitbraak veroorloven”, zegt woordvoerder Bernard De Riemacker. De populaire bar El Presidio, die tot 2019 overdekt was, verhuisde naar de openlucht. De grootte van het festivalterrein werd verdubbeld om bezoekers meer mogelijkheden te geven om afstand van elkaar te houden.

Weinig bezoekers zijn van plan om rekening te houden met de coronamaatregelen zoals die buiten het festivalterrein gelden. Mondmaskers zijn amper zichtbaar en haast niemand heeft er moeite mee om de vertrouwde anderhalve meter afstand los te laten.

Myranda Emmerechts, die voor het eerst naar Alcatraz komt omdat ze haar vriend wil vergezellen, heeft daarom haar twijfels bij de veiligheid van het evenement. “Veel mensen die hier aanwezig zijn, denken dat we allemaal geen risico lopen. Maar je kunt niet zomaar aan het coronavirus ontsnappen. Ik zal daarom vanop afstand naar de concerten kijken”, zegt ze.

Buitenlands bezoek

Emmerechts maakt zich misschien zorgen over de losse sfeer op het festivalterrein, maar voor vele buitenlandse bezoekers was het Belgische evenementenbeleid net een reden om voor het eerst naar ons land te trekken. “In Duitsland, waar ik woon, zijn grote concerten en festivals vandaag helemaal niet mogelijk”, vertelt David Schenderlein. “Ze worden er voorlopig als te gevaarlijk beschouwd. Als muziekliefhebber wilde ik mijn kans op een écht concert niet missen. Na zoveel moeilijke maanden heb ik de afleiding enorm nodig.”

Terwijl duizenden mensen enthousiast meebrullen met de Zweedse rockers van Thundermother, bekijkt Lien (35) het feestgedruis vanop een afstandje. Ze kwam alleen naar het festival en lacht wat verlegen wanneer we haar vragen hoe ze de sfeer op het terrein ervaart. “Voor mij is dit een familiefestival. Ik kan hier eindelijk zijn wie ik ben zonder beoordeeld te worden door anderen. Hier weer zijn voelt als thuiskomen”, zegt ze.

De gemiddelde Alcatraz-bezoeker ziet er misschien wat ruiger uit dan de meeste bezoekers van Pukkelpop, maar De Riemacker bevestigt dat zijn publiek bijzonder trouw en begripvol is. “We dachten dat mensen zouden mopperen over de restricties of de line-up, maar voorlopig krijgen we alleen maar positieve reacties. Die solidariteit en het begrip van de bezoekers hoop ik bij toekomstige edities te onthouden. Daarvoor hebben we al die weken gewerkt in onzekere tijden.”