Zesenvijftig gezonde vrijwilligers tussen de 18 en 56 jaar oud zullen in de komende maanden het hiv-vaccin van Moderna krijgen in het kader van de eerste testfase. De eerste resultaten worden niet voor 2023 verwacht.
Parallel met zijn coronavirusvaccin heeft het Amerikaanse biotechbedrijf Moderna verdergewerkt aan zijn hiv-vaccin. Na verschillende maanden van onderzoek bereidt het farmabedrijf zich voor op de eerste tests met zijn hiv-vaccin bij mensen.
Tijdens de eerste fase zullen onderzoekers hoofdzakelijk de veiligheid van het vaccin testen en nagaan welke neveneffecten het vaccin kan hebben bij een kleine groep gezonde vrijwilligers. In totaal zullen zo’n 56 hiv-negatieve mensen het eerste experimentele vaccin van Moderna tegen hiv krijgen. De eerste dosis zal op 19 augustus worden toegediend.
De eindresultaten van deze eerste fase worden in 2023 verwacht. Met andere woorden: het hiv-vaccin van Moderna is nog lang niet beschikbaar. Na de eerste testfase zal het vaccin nog verschillende fasen moeten doorlopen voordat het kan worden toegediend aan mensen met of blootgesteld aan hiv.
mRNA: de echte redding tegen hiv?
Hoewel het nu mogelijk is om met het virus te leven dankzij antivirale geneesmiddelen – in 2019 leefden 37,9 miljoen mensen met hiv – doodt het virus nog elk jaar honderdduizenden mensen over de hele wereld. Afgezien van het gebrek aan behandelingen, is het virus in staat om snel te muteren. Dat maakt het moeilijk voor ons immuunsysteem om het virus te herkennen.
Net zoals het Covid-19-vaccin is het experimentele hiv-vaccin van Moderna gebaseerd op mRNA-technologie. Vaccins die van deze technologie gebruikmaken kunnen namelijk gemakkelijker worden aangepast.
In tegenstelling tot “traditionele” vaccins wordt bij een mRNA-vaccin geen geïnactiveerd virus of viruseiwit bij de patiënt ingebracht. In plaats daarvan bevat het vaccin een “how-to”, een recept voor het lichaam om stukjes viruseiwit te maken die door het lichaam als vreemd zullen worden ervaren. Als reactie op deze “bedreiging” zal het immuunsysteem specifieke antilichamen produceren om deze “vreemde” eiwitten te elimineren. Wanneer een gevaccineerd organisme dus daadwerkelijk aan het virus wordt blootgesteld, zal het over de nodige wapens beschikken om doeltreffend te reageren.
(am)
