PORTRET. Mevrouw Leemans (88) overleden: van secretaresse bij landmeter tot bekendste vrouwelijke bankier

Ken je meneer Thys? Of meneer Adams? Of meneer Raisière? Als je weet wie ze zijn, is de kans groot dat je bovenmatig geïnteresseerd bent in de banksector. Ze zijn de grote bazen van respectievelijk KBC, ING en Belfius. En toch hebben hun namen niet dezelfde weerklank als die van mevrouw Leemans, de Antwerpse kredietverstrekster die het naar zichzelf genoemde bedrijf zo slim in de markt zette dat iedereen haar naam en slogan van buiten kent.

‘Gewoon even bellen of langskomen’, stond nochtans boven de eerste kleine advertenties die ze kort na het oprichten van haar bedrijf in 1985 in de Gazet plaatste. Niet catchy genoeg blijkbaar, want op 6 juni 1987 maakte een andere slogan zijn debuut: ‘Lenen bij Mevrouw Leemans is lenen bij een vriendin.’ En die slagzin doet het vandaag nog altijd.

Niet dat ze daar een duur reclamebureau voor had ingehuurd. Ze bedacht hem gewoon zelf, tijdens een slapeloze nacht. En een lokale fotograaf kwam enkele minuten langs in het kantoor op de Turnhoutsebaan in Deurne, ter hoogte van de Gallifortlei. In het begin droeg ze nog een lange trui met dikke wit-zwarte strepen en had ze de hoorn van het telefoontoestel in haar linkerhand en de eerste jaren durfde ze al eens een andere foto gebruiken. Maar sinds 9 december 1995 staat onveranderlijk dezelfde foto bij de advertenties van Leemans Kredieten.

Zo zullen we ons Margareta Leemans dus herinneren, als haar met een vaste lijn telefonerende, breed lachende, ongeveer 60-jarige zelf. Dat iconische beeld is op ons aller netvlies geprint.

Begonnen op 52ste

Greetje Leemans was regent snit en naad van opleiding, maar gaf nooit les. Ze werd secretaresse van een landmeter en later ging ze voor een makelaar werken. Tot ze in 1985 in Deurne met Leemans Kredieten begon. Ze was toen al 52.

Dat bedrijf runde ze aanvankelijk helemaal alleen. Ze was gescheiden en bleef vrijgezel, terwijl ze zorgde voor haar enige dochter. Vijftien jaar lang nam ze geen enkele dag vakantie. Ze werkte zes dagen per week, twaalf uur per dag. Behalve op zaterdag: dan nam ze een halve dag voor haar huishouden. Hobby’s had ze niet, haar ontspanning zocht ze in wandeltochtjes met de hond. Ondertussen hield ze wel in de gaten welke reclamebladen de mensen weggooiden en welke ze bijhielden. Zo wist ze waar ze het best kon adverteren.

De zaak groeide in 36 jaar uit tot een kantoor met zeventien medewerkers. Van in het begin stond Leemans Kredieten er onder andere om bekend dat het mensen die bij grootbanken bot vingen, toch nog aan een lening kon helpen. Volstrekt legaal, maar hier en daar ook omstreden. Sommigen verweten haar dat ze mensen verder in de armoede zou duwen. Dat verwijt bestreed ze ten stelligste. Leemans Kredieten volgde alle regels van de Nationale Bank, klonk het. Wie op een lijst van wanbetalers stond, kreeg geen lening. En ze ging er prat op dat ze al haar klanten persoonlijk kende.

Vrouwelijke noot in kille bankwereld

“Mijn moeder bracht een vrouwelijke noot in de verder vrij kille bankwereld”, vertelt Christel Voet, Greetje Leemans’ dochter, die vandaag samen met haar echtgenoot Dirk Delanghe de zaak runt. “Ze luisterde altijd naar het verhaal van de klant en legde dan op een gemoedelijke en begrijpelijke manier de mogelijkheden uit. Dat deed ze niet aan een koud loket, maar aan een gewone tafel, als een vriendin in een open sfeer. We hebben nog steeds roze stoelen in de zaak, omdat het haar favoriete kleur was.”

Roze was ook de gevel van het kantoor op de Turnhoutsebaan, tot Leemans Kredieten aan het eind van het vorig decennium het Rivierenhof doorkruiste en zich aan de Herentalsebaan vestigde, in een groot glazen pand schuin tegenover het negentiende-eeuwse café Het Mestputteke. Enkele jaren later kregen ze daar nieuwe buren: het gezin van burgemeester Bart De Wever.

Toen was Margareta Leemans al een tijdje niet meer actief in de zaak. “Tot op haar 70ste kwam ze nog dagelijks naar kantoor”, zegt haar dochter. “Ook daarna bleef ze de zaak nog volgen, zij het meer van op afstand. En al die tijd benadrukte ze dat Dirk en ik haar principes in ere moesten houden.”

Slogan blijft behouden

De laatste jaren was Greetje Leemans op de sukkel geraakt. “Haar lijf wilde niet meer echt mee”, vertelt Christel Voet. “Het was op en ze had daar vrede mee. Ze zei dikwijls dat ze een mooi leven had gehad, een bloeiende zaak, een mooi huis en ze had nog mooie reizen kunnen maken en haar kleinkinderen zien opgroeien.”

Leemans Kredieten gaat stilaan naar zijn 40ste verjaardag. Ze blijven doen wat ze altijd gedaan hebben. Ook op reclamevlak, zegt Christel: “We gaan onze slogan én de foto blijven gebruiken in onze advertenties. Als eerbewijs aan mijn moeder.”