RECENSIE. ‘Storm Lara’: “Geen orkaan, wel een frisse wervelwind die buiten de lijntjes kleurt”

Wie zijn ze en wat drijft hen, die radiopresentatoren die de nachtelijke uurtjes opvrolijken met obscure muziek en nutteloze weetjes? En wie luistert er op die onmogelijke momenten eigenlijk naar dat gezwets? Luk Alloo en Paul Jambers zouden er ongetwijfeld een boeiende reportage over kunnen maken - “voel je je écht vrijer in de nacht?” - maar ook de mini-fictiereeks ‘Storm Lara’ doet een poging om die prangende vragen des levens te beantwoorden. In vier afleveringen maken we kennis met het gelijknamige hoofdpersonage - een rol van Ella Leyers - en al na minuut één is duidelijk dat de jonge dertiger geen conventionele presentatrice is. “Eerst neem ik jullie graag even mee naar de emmers stront die ik ook deze week weer mocht ontvangen van m’n talloze bewonderaars”, trapt ze haar programma op gang, waarop ze een heleboel kwetsende tweets voorleest en uiteindelijk ook de eerste plaat aan haar fans opdraagt: ‘Screw U’. 

Bekijk hier de trailer van ‘Storm Lara’: 

Al snel blijkt dat Lara na een incident met een minister gedegradeerd is tot de late uurtjes op de zender en dat haar baas nauwlettend haar shows op de voet volgt, wachtend op een moment om haar definitief de deur uit te bonjouren. Tijdens een stormachtige nacht dreigt een telefoontje van de mysterieuze Suzy (Anemone Valcke) echter het hele bestaan van de radiohost definitief overhoop te halen. De jonge vrouw staat op een brug, klaar om na een pijnlijke relatiebreuk een einde te maken aan haar naar eigen zeggen “f*cking nutteloze leven”. Terwijl er in eerste instantie nogal lacherig gedaan wordt over de oproep van Suzy - “ze wil gewoon aandacht, er staan zo vaak mensen klaar op een brug om te springen” - blijkt er al snel meer aan de hand te zijn en ontspoort de situatie aan hetzelfde tempo als de zaak-Demarez. Hierdoor ontpopt de reeks zich plots tot een bij momenten nagelbijtende thriller, waarbij vooral het thema ‘liefde en relaties’ gehekeld wordt. “Lara, jij lijkt zo gelukkig met je man op Instagram”, merkt Suzy fijntjes op. Maar zoals wel vaker in het universum van sociale media is niets wat het lijkt en is er het meest stront aan de knikker bij de zogenaamde ‘powerkoppels’. 

_{(Lees verder onder de foto.)}

Alle afleveringen van ‘Storm Lara’ spelen zich af op één nacht met dezelfde hoofdpersonages, waardoor je soms het gevoel hebt dat je naar een theaterstuk in plaats van een tv-reeks zit te kijken. Een gewaagde zet, die uiteindelijk toch werkt dankzij het sterke acteerwerk en de perfect uitgekiende scheerschepping. Vooral Anemone Valcke schittert, door enkel met haar stem de labiliteit van de getormenteerde Suzy erg geloofwaardig in beeld te brengen, maar ook Ella Leyers overtuigt als de egocentrische en complexe radioster. Dat de reeks er toch niet helemaal in slaagt om te beklijven, komt doordat het scenario op sommige vlakken rammelt. Zo gebeuren er op een bepaald moment net iets te veel toevalligheden om de verhaallijn extra zuurstof te geven en is de rol van Aïcha Cissé als zelfmoordpreventie-medewerker Stella onvoldoende uitgewerkt om geloofwaardig in beeld te komen. 

Die foutjes dekken we echter toe met de mantel der liefde, want terwijl de reboots, remakes en sequels je tegenwoordig met de snelheid van een tornado rond de oren vliegen, verdienen reeksen die het anders durven aanpakken net dat beetje meer lof. ‘Storm Lara’ is dan wel geen orkaan die je omver blaast, maar het is zeker een frisse wervelwind, die aantoont dat het soms kan lonen om buiten de lijntjes te kleuren. 

Tijd over? Lees hier al onze streamingtips.

‘Storm Lara' is te bekijken op Streamz. 

RECENSIE. ‘F*** you very, very much’: “Vrouwen boven de dertig zijn dus allemaal ladderzatte en hysterische wezens?”

RECENSIE. ‘Nurses’: “Een acuut geval van slechte, overgeromantiseerde ziekenhuisfictie”

RECENSIE. ‘Glad IJs’: “Zouden ze bestaan, de miljonairsfamilies waarbij niemand elkaar een mes in de rug wil steken?”