Direct naar artikelinhoud
GetuigenissenVerkeersveiligheid

Ouders van verongelukte kinderen na ongeval in Antwerpen: ‘Welke prijs willen we betalen voor snel verkeer?’

André De Laat verloor zes maanden geleden zijn 7-jarige dochter Loes: ‘Ik heb een hekel aan de term ‘zwakke weggebruikers’.’Beeld Thomas Nolf

Dinsdag stierven twee zusjes nadat een vrachtwagen hen had aangereden op een Antwerps kruispunt. De plek was enige tijd conflictvrij, maar die beslissing werd onlangs teruggedraaid. Bij ouders van verongelukte kinderen roept het verhaal pijnlijke herinneringen op: ‘Het verdriet om een dood kind slijt nooit.’

Zara (13), dochter van Winnie Bloemen (42), stierf na een aanrijding in 2018: ‘Gemotoriseerd verkeer heeft geen plaats in schoolomgevingen’

“In één dag tijd twee van je kinderen verliezen, ik denk niet dat je zoiets ooit te boven komt.” 

Toen Winnie Bloemen dinsdag het nieuws over het tragische verkeersongeval in Antwerpen hoorde, speelden de gebeurtenissen van 26 maart 2018 zich opnieuw af in haar hoofd. Op die dag werd haar dochter Zara aangereden door een vuilniswagen die een route in de omgeving van haar school aflegde. 

Het meisje overleed ter plekke aan haar verwondingen. “In de nasleep van het ongeval schreven verschillende mensen op sociale media dat ze niet goed opgelet had. Vandaag krijgen de ouders van de kinderen die in de Joodse wijk verongelukten soortgelijke verwijten. Ik denk niet dat mensen beseffen hoe kwetsend dat is.”

Vorig jaar stierven 499 mensen in het verkeer, ruim 37.000 anderen raakten gewond. Bloemen vindt dat die cijfers aangeven dat de nood aan een aangepast verkeersbeleid bijzonder groot is. 

“Kleine ingrepen kunnen een groot verschil maken. Ik vind het bijvoorbeeld moeilijk om te begrijpen dat gemotoriseerd verkeer toegelaten wordt in schoolomgevingen tijdens de spitsuren.” 

Daarnaast wijst ze erop dat er te weinig psychologische en gerechtelijke ondersteuning is voor nabestaanden van verkeersslachtoffers, al bood het contact met lotgenoten via de vereniging Ouders van Verongelukte Kinderen wel troost.

Na het ongeval van hun dochter raakten Bloemen en haar partner verwikkeld in een juridische strijd. “Die procedure is erg zwaar en je moet alles zelf uitzoeken. Ik hoop voor de ouders van de Antwerpse kinderen en al hun lotgenoten dat dat beleid verbetert.”

André De Laat.Beeld Thomas Nolf

Loes (7), dochter van André De Laat, kwam zes maanden geleden om het leven: ‘Ik heb een hekel aan de term ‘zwakke weggebruikers’’

“De afgelopen dagen stonden duizenden Facebook-gebruikers klaar om in de commentaarsectie te duiden hoe ze de verkeersellende snel even zouden oplossen. Ze maken zichzelf blaasjes wijs: de situatie is enorm complex.” 

In februari stierf André De Laats dochter Loes tijdens de fietstocht naar haar school in Schoten. Het meisje interpreteerde het gebaar van de signaalgever verkeerd en stak het kruispunt over, waarna een wagen op haar inreed.

“Buurtbewoners vreesden al langer voor ongelukken op de plek. Het is er bijzonder druk en er was geen vaste oversteekplaats ingericht.” 

Precies zes maanden na het ongeval van zijn dochter werden twee zusjes doodgereden. Toch is De Laat mild in zijn analyse van het Belgische verkeersbeleid. Een verbetering van de weginfrastructuur kan er volgens hem niet van vandaag op morgen komen. Daarom pleit hij ervoor om de komende jaren meer in te zetten op sensibilisering van alle weggebruikers, daarna is het volgens hem noodzakelijk om op handhaving in te zetten. 

“Niet alleen autobestuurders maken fatale fouten, fietsers en voetgangers kunnen eveneens ongevallen veroorzaken. Ik heb daarom een hekel aan de term ‘zwakke weggebruikers’: iedereen maakt deel uit van het verkeer.” 

Ondertussen werkt De Laat mee aan manieren om het verkeer in zijn omgeving veiliger te maken. “Het kruispunt waar Loes stierf, is ondertussen aangepast. Dat biedt troost.”

Thomas (18), de zoon van Emile Suys (55, foto), stierf in 2015.Beeld Thomas Nolf

Thomas (18), zoon van Emiel Suys (55), stierf in 2015: ‘Politici hechten meer belang aan snel verkeer dan aan veiligheid van weggebruikers’

“De eerste dagen na het overlijden van je kind zegt iedereen dat je verdriet slijt. Ik heb dat nooit zo ervaren: het werd nooit meer beter.” 

Wanneer Emiel Suys over de zusjes die dinsdag stierven praat, uit hij zijn bezorgdheid over de ouders. Zes jaar geleden maakte hij hetzelfde mee. Na de afsluiting van zijn laatste examenperiode als scholier werd zijn zoon Thomas vlak bij zijn woning aangereden. 

De wagen reed 110 kilometer per uur op een plek waar de maximumsnelheid 40 kilometer lager ligt. “We wonen in een drukke straat, maar als iedereen zich aan de regels houdt, hoeft het hier helemaal niet onveilig te zijn.”

Volgens Suys zijn de vele verkeersslachtoffers in ons land niet alleen het gevolg van fouten van weggebruikers, maar ook van de gebrekkige infrastructuur. “Het lijkt alsof politici meer belang hechten aan vlot verkeer dan aan de veiligheid van weggebruikers. Het kruispunt waar de Antwerpse meisjes deze week stierven, was bijvoorbeeld even conflictvrij. De terugdraaiing van die beslissing had vreselijke gevolgen.” 

Suys vindt het daarom belangrijk dat er bijkomende investeringen in de infrastructuur komen, waarbij de positie van zwakke weggebruikers prioriteit moet krijgen. “Thomas stierf op een gewestweg zonder verkeerslichten of oversteekplaatsen. Die straat maakt snel verkeer mogelijk, maar welke prijs willen we daarvoor betalen?”