De aanvankelijke schade-eis van de Amerikaanse farmareus Perrigo bedroeg 1,9 miljard euro. Volgens de Amerikanen stelden Coucke & co de realiteit mooier voor dan ze was bij de verkoop: de informatie was niet accuraat en onvolledig, de verkopers zouden zaken verzwegen hebben. Perrigo wijst ­onder meer op de praktijk om ­geleverde producten die nog konden worden teruggestuurd toch als omzet te boeken. Verder zou Omega Pharma terugkerende kosten als uitzonderlijk hebben voorgesteld. Kosten werden volgens Perrigo ook onterecht op de balans geactiveerd, ook om de winst op te smukken.

Met een veroordeling tot terugbetaling van 266 miljoen in plaats van het geëiste 1,9 miljard euro lijken Coucke en het fonds Waterland er goed vanaf te komen. Maar er zijn twee belangrijke kanttekeningen. In de eerste plaats moeten bij die 266 miljoen euro ook nog de kosten van de arbitrageprocedure en de rente bijgeteld worden. Doordat de procedure zes jaar duurde, gaat het om een bedrag dat op een honderdtal miljoen euro kan geschat worden.

Het is niet duidelijk hoe die som exact verdeeld zal worden tussen Coucke en het financieel fonds Waterland, destijds de andere aandeelhouder van Omega Pharma. In principe dragen ze elk de helft van de factuur.

Onregelmatigheden

Maar er is bij de arbitrageuitspraak ook sprake van ‘onregelmatigheden’ (lees: fraude). En dat is meteen de reden waarom het basisbedrag van de veroordeling hoger is dan wat tot nu toe op een geblokkeerde rekening als onderpand van mogelijke (bijvoorbeeld fiscale) betwistingen aangehouden werd. Het is een courante praktijk bij dergelijke overnames dat een deel van de koopsom geblokkeerd wordt.

Welk deel van de 266 miljoen fraude is, is tot nu toe onbekend. Maar het feit dat een aantal zaken toch niet door de beugel konden, is een smet op het blazoen van de verkopers. Het is niet bekend of Waterland mee moet opdraaien voor de fraude.

De uitspraak van het college van ­arbiters is een lijvig document waarvoor strikte geheimhoudingsregels gelden. De uitspraak in haar geheel wordt niet gepubliceerd, tenzij de partijen anders overeenkomen.

Verwacht wordt dat het beursgenoteerde Perrigo maandagochtend voor de start van de Amerikaanse beurs met een persbericht komt.

Hoe zat de overname weer in elkaar?

Op 6 november 2014 bereikten Marc Coucke en het financieel fonds Waterland een voorlopig akkoord over de verkoop van Omega Pharma aan de Amerikaanse farmagroep Perrigo voor een fors bedrag van 3,8 miljard euro. Het ging om 2,5 miljard voor de aandelen en Perrigo nam ook de schulden (1,3 miljard) over. Dat was een opvallend hoge prijs.

Perrigo bood het dubbele voor de aandelen in vergelijking met de andere bieder, Sanofi. Het Franse farmabedrijf was er achteraf niet rouwig om dat het de deal gemist had. Er konden zelfs felicitaties voor de winnaars vanaf. ‘Proficiat: u heeft alleen al voor de aandelen geboden wat wij voor het geheel, dus inclusief de schulden, wilden betalen’, liet Sanofi aan de nieuwe eigenaar weten.

Twee jaar na de eerste hand­tekening, op 16 december 2016, startte Perrigo een arbitrageprocedure op tegen de verkopers: Couckes holding Alychlo en het financieel fonds Waterland. Vandaag viel de uitspraak in die procedure.

Dapper gezicht

Perrigo claimde misleiding en vroeg 1,9 miljard euro schade­vergoeding. Het bedrijf betaalde een gekke prijs voor Omega Pharma en zit zelf in de problemen omdat het boze aandeelhouders op zijn dak heeft. Zij eisen een schadevergoeding van Perrigo omdat het bedrijf een hoog bod van concurrent Mylan afwees.

Mylan bood alleen al in cash in 2015 een prijs die bijna het dubbele is van de beurskoers van Perrigo vandaag. Maar daarbovenop bood Mylan ook nog eens eigen aan­delen aan. Alles samen goed voor zo’n 240 dollar, waarvan 75 dollar cash. En dat terwijl Perrigo onlangs nog maar 40 dollar noteerde.

Perrigo hield vol dat de val van zijn koers de schuld is van de misleiding door Omega Pharma. ­Gegeven alle procedures, heeft Perrigo er alvast belang bij een dapper gezicht op te zetten na lectuur van de arbitrage-uitspraak.

Er is in principe geen ­beroep mogelijk tegen de grond van de zaak. Toch leiden arbitrage-uitspraken vaak tot nieuwe procedures voor een gewone rechtbank. Die gaan dan niet over de grond van de zaak, maar bijvoorbeeld over het recht op verdediging dat geschonden zou zijn. De arbiters zijn in de zaak-Omega Pharma omzichtig te werk gegaan.