Wordt het dan écht zo’n seizoen? Collega Koen Frans schreef het twee weken geleden al in zijn commentaarstuk na de nederlaag tegen Standard - een bemoedigende prestatie maar opnieuw geen punten. Na amper vijf minuten in het Stade du Pays in Charleroi spookte het zinnetje een eerste keer door ons hoofd. Wat een dramatische start. Thibaut De Smet waande zich even doelman en haalde een schot van Morioka met de arm uit doel. Rood en strafschop.

De donkere wolken klaarden heel even op. Vanhamel koos de goede hoek en behoedde Beerschot voor een vroege achterstand. Ondanks de numeriek minderheid - Dom schoof een rij naar achter en nam op links de plaats van de onfortuinlijke De Smet in - kwam Beerschot beter in de wedstrijd. De Mannekes staken een paar keer de neus aan het venster, Soumaré en Noubissi werden afgestopt door Van Cleemput. Holzhauser scoorde bijna met een olympisch doelpunt, doelman Koffi redde onorthodox.

Wat zijn ploegmaats presenteerden was - excuses voor de woordspeling - slappe koffie. Weinig tempo, nog minder doelgevaar. Al liet de 17-jarige Wasinski zich wel positief opmerken. De jonge verdediger hield zonder problemen de debuterende Shankland uit de wedstrijd. De Schot moet bij Beerschot voor meer scorend vermogen zorgen, maar raakte geen bal goed. Van den Buijs kwam de aanvaller tijdens de rust uit zijn lijden verlossen.

Een pauze die de Zebra’s trouwens nog met een verrassende voorsprong hadden aangevat. Een doelpunt dat letterlijk uit de lucht kwam vallen. Kayembe schilderde het leer op het hoofd van Nicholson, die de openingstreffer voorbij Vanhamel knikte. De VAR hield de spanning er nog even in, maar oordeelde dat de Jamaicaan on side stond.

Knotsgek kwartier

Wordt het dan écht zo’n seizoen? Het zinnetje werd na de pauze een riedeltje, al was er deze keer weinig bemoedigend aan de prestatie van Beerschot. Het werd dan toch een zwarte middag. Nicholson deelde de bezoekers al snel een tweede tik uit, op aangeven van Wasinski had hij het leer maar binnen te duwen. Waar stonden de verdedigers? Na dom handspel van Radic had de Jamaicaan vanop elf meter zijn hattrick aan de voet, maar hij mikte op de paal.

In een knotsgek vierde kwartier kreeg Beerschot zelfs even hoop. Holzhauser scoorde na geklungel in de defensie van Charleroi de aansluitingstreffer. De Kielse hoop werd al binnen de minuut de kop ingedrukt. Een schot van Morioka week af op het been van Radic en liet Vanhamel kansloos.

Beerschot was nu helemaal het noorden kwijt. Defensief werd er Charleroi nog weinig in de weg gelegd. De Mannekes ontsnapten aan een derde strafschop na een contact tussen Dom en Benchaib, maar even later hing nummer vier toch tegen de touwen. Benchaib legde het leer panklaar voor Nicholson, die zijn derde van de middag netjes voorbij Vanhamel schoof.

Negen man

In de slotfase moest Vanhamel zich nog een vijfde keer omdraaien na een beauty van Morioka. De Japanner schilderde het leer van buiten de zestien enig mooi in de kruising. Tussendoor had de thuisploeg Beerschot nog een tweede keer op het scorebord gezet na een bizar eigen doelpunt. De net ingevallen Keita ging helemaal de mist in op een terugspeelbal van Van Cleemput en kon de bal niet meer uit doel houden.

Beerschot eindigde de wedstrijd nog met negen na een tweede gele kaart voor Radic. Het maakte de nederlaag nog pijnlijker en de zorgen voor Peter Maes nog groter. Na een ontluisterende nederlaag in Charleroi duikt met 1 op 18 de interlandbreak in. Tijd voor bezinning op het Kiel.