Stad Brugge doet miskoop van 125 CO₂-meters, maar hoe weet je eigenlijk of je een goed toestel kiest?

Nu het schooljaar weer begonnen is en de coronamaatregelen wat versoepeld zijn, wordt een optimale luchtkwaliteit in de klas des te belangrijker om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan. In de richtlijnen voor scholen staat dan ook dat het heel erg belangrijk is om de klaslokalen regelmatig te verluchten. De stad Brugge wilde graag nog een extra veiligheid inbouwen en kocht 125 CO₂-meters aan voor in haar klassen. (Voor alle duidelijkheid: een CO₂-meter is niet verplicht in de klas.)

Maar met die bestelling liep het dus fout. "De sensoren gebruiken niet de meest gangbare technologie voor CO₂-meters", zegt professor Bouwfysica en lid van de taskforce vaccinatie Jelle Laverge in "De ochtend". "Zo meten ze niet de CO₂ zelf, maar een mengeling van geurstoffen. Men gaat er daarbij van uit dat mensen zowel geuren als CO₂ produceren en op basis van het ene (de geurstoffen) kan je dan een schatting van het andere (CO₂) maken. Maar het gaat dus steeds om een schatting van de CO₂-concentratie." Het kan daarbij zowel om een onder- als een overschatting gaan.

Belangrijk om te weten is dat ook een CO₂-meting een onrechtstreekse manier is om de aerosolen in de lucht te meten. "Als je kiest voor een sensor die geurstoffen detecteert, dan ben je eigenlijk al een vervanging van een vervanging aan het installeren. Alleen een echte CO₂-meter zal dus een vrij goede inschatting geven van de ventilatiegraad van je klaslokaal, en dat is op zich dan weer een relatief goede maat voor de aerosol-concentratie in de klas."

Maar hoe kan je dan weten of je een goede CO₂-meter hebt gekocht? "Zowel vanuit de taskforce als vanuit het departement onderwijs zijn er vrij duidelijke technische richtlijnen over de specificaties waaraan een CO₂-meter moet voldoen om een redelijk betrouwbaar resultaat te krijgen. Maar het is dus een lijst van technische richtlijnen en niet van merken. In de praktijk hebben we al dikwijls gezien dat mensen die niet erg technisch gespecialiseerd zijn, moeilijk kunnen aftoetsen of een bepaald toestel voldoet." 

De Brugse schepen van Onderwijs Jasper Pillen (Open VLD) vraagt alvast om nog duidelijkere richtlijnen. "Maar dat is lastig", zegt Laverge. "De overheid moet in officiële documenten neutraal blijven en mag niet zomaar een lijst met merken promoten."

In grote lijnen kan je volgens Laverge wel zeggen dat de goedkopere toestellen niet goed zijn. "Voor een toestel dat aan de richtlijnen voldoet, zal je meer dan 100 euro betalen. Ik dacht dat de toestellen in Brugge 40 euro kostten, en voor zover ik weet zijn er geen toestellen zomaar direct aan die prijs te koop - voor zo'n prijs zou je al rechtstreeks bij de producent in China moeten gaan."