De affaire draait om een lading van 450 kg cocaïne die in maart van 2021 werd aangetroffen in de haven van Hamburg, in een container met bananen die waren verscheept vanuit Colombia. Dat de partij cocaïne in Hamburg terechtkwam, was vermoedelijk niet de bedoeling. De smokkelaars wilden de coke in Antwerpen lossen, maar er liep klaarblijkelijk iets mis.

Het onderzoek van de Nederlandse politie richtte zich op een aantal spilfiguren, die vooral uit Nederlands Limburg afkomstig bleken te zijn. Volgens de regionale omroep Limburg 1 ging het om Roger K. (47) uit Sittard en Raymond P. (57) uit Landgraaf. Tijdens de eerst pro-formazittingen van de rechtbank in Nederland, tussentijdse zittingen waarin de stand het onderzoek wordt besproken met de advocaten, was er sprake van een twintigtal verdachten.

Antwerpse connectie

De Nederlandse speurders stootten tijdens hun onderzoek, dat grotendeels gesteund wordt op onderschepte Sky-berichten, op een Antwerpse connectie. Op vraag van de Nederlandse collega’s vielen Belgische speurders binnen in de woning van Cees van de W. in Brasschaat (67). Van de W. is een bekende fruithandelaar, met roots in Bergen op Zoom. Hij zou zijn bedrijven ter beschikking hebben gesteld om de cocaïnesmokkel mogelijk te maken.

Een vierde hoofdverdachte kon uit handen van de Nederlandse politiediensten blijven. Het gaat volgens Limburg 1 om de Antwerpse Albanees Ermir N. (40), in het criminele milieu vooral bekend als ‘Cinco’. Uit onderschepte Sky-berichten zou blijken dat hij een hoofdrol speelt in de cokesmokkel van Colombia naar Antwerpen. Cinco werd in juni nog door het hof van beroep vrijgesproken in de zaak-Makreel. Hij is ook een van de verdachten die verwezen werd in het onderzoek naar Frank De Tank en consorten.

Betrokkenheid ontkend

Advocaat Walter Damen wil niet uitgebreid reageren op de beschuldigingen aan het adres van zijn cliënt. “Ik heb nog maar onlangs kennis gekregen van het Nederlandse dossier. We gaan de zaak bestuderen”, aldus Damen. “Mijn cliënt ontkent elke betrokkenheid bij de feiten die worden genoemd. En ik wil erop wijzen dat mijn cliënt in het verleden ook al ten onrechte werd aangewezen voor dergelijke feiten.” (sare, vdaa)