Hoe kwam de wereldtitel tot stand?

De deelnemende landen werden in drie golven losgelaten op het parcours met twee specifieke lussen tussen Knokke en Brugge. Polen, bij de vrouwen al snel gereduceerd tot twee rensters, en Spanje klokten de eerste richttijden: 54’12” en 54’54”. Oostenrijk was 1’09” trager dan de Poolse armada nadat het vrouwentrio een valste start maakte.

Het was dan uitkijken naar Amerika, Groot-Brittannië en Zwitserland. De sterke tandem Küng en Bissegger reed sterk en klokte de beste tijd bij het wisselen naar de vrouwenploeg met Reusser, Chabbey en Koller. Spijtig genoeg voor de Zwitsers moest Chabbey al vroeg lossen. Intussen zetten de Britten met 51’44” een nieuwe richttijd op de tabellen. Daarmee waren ze een dikke minuut sneller dan het Amerikaanse zestal. Maar de Zwitsers waren nog eens 17 seconden sneller en deden met 51’27 een gooi naar het podium.

Titelverdediger Nederland ging als laatste van start, maar was bij tussenpunt één al 21 seconden kwijt op de Italiaanse mannen. Bij de wissel liepen Van Emden, Bouwman en Mollema al 42 seconden achter. Ganna en co werkten hun tijdrit dan ook af aan een waanzinnig gemiddelde van 55,55 kilometer per uur. Maar de Italiaanse vrouwen konden die lijn niet doortrekken en verloren bij het eerste tussenpunt al 15 seconden op de sterke Duitsers, terwijl de Nederlandse vrouwen (Van Vleuten, Van Dijk en Markus) weer helemaal meededen voor de medailles.

De Duitsers (met Brennauer, Klein, Kröger) realiseerden een ijzersterke tijd aan de finish en bleven Italië en Zwitserland ruim 37 seconden voor. De Italianen waren uiteindelijk 0,05 seconden sneller dan de Zwitsers. Het was wachten op Nederland, maar dat kwam 12 seconden te kort.

Hoe deden de Belgen het?

Ben Hermans, Victor Campenaerts en Yves Lampaert gingen met medailleambities van start onder luid applaus. Ze waren bij het eerste tussenpunt nipt sneller dan Zwitserland, maar zagen Italië en Duitsland respectievelijk 11 en 7 seconden van hun tijd afdoen.

Lampaert moest in het slot lossen, maar zag zijn twee kompanen wel de voorlopig snelste tijd realiseren. Opnieuw slechts voor even want Denemarken (-1”), Duitsland (-13”) en Italië (-33”) waren sneller bij de wissel naar de vrouwen. Jolien D’hoore, Lotte Kopecky en Shari Bossuyt hadden dus nog alle kansen op het brons, maar bij tussenpunt één keken ze tegen een achterstand van 23 seconden aan op Zwitserland.

Uiteindelijk klokte ons land af op een tijd van 52’10”. Goed voor de dan toe derde plaats, achter Zwitserland en Groot-Brittannië. Uiteindelijk zouden de Belgen pas zevende worden.

Verder nog iets opvallends dat u moet weten?

Koning Filip volgde de koers in het gezelschap van die andere koning, Eddy Merckx. Hij zag daardoor Tony Martin afscheid nemen van de wielersport.

Uitslag:

1. Duitsland in 50:49.10

2. Nederland +12.79

3. Italië +37.74

4. Zwitserland +37.79

5. Groot-Brittannië +54.99

...

7. België +1:21.03