En opnieuw steekt een PS-voorstel stokken in de wielen van de Vivaldi-regering

“Dit is een voorstel om de Vlaamse arbeidsmarkt in hetzelfde ravijn te storten waar de Waalse al in zit. De roep naar een asymmetrisch arbeidsmarktbeleid klinkt steeds luider.” Het voorstel van federaal minister van Werk Pierre-Yves Dermagne (PS) om mensen die vrijwillig ontslag nemen een uitkering te geven – wat nu alleen kan bij wie ontslagen wordt – werd door Vlaams Financiënminister Matthias Diependaele (N-VA) gisteren vakkundig afgeschoten. Ook bij Vlaams ambtgenoot Hilde Crevits (CD&V) viel het op een koude steen. “Dit is een recept uit het verleden.” Open Vld-voorzitter Egbert Lachaert zette de strenge liberale lijn uit. “Radicaal tegen. De bedoeling is meer mensen aan het werk en minder mensen met een uitkering, niet omgekeerd.”

Dermagne werd gisteren overspoeld door een golf van Vlaamse verontwaardiging, nadat zijn 25-puntenplan uitlekte in De Tijd. In tegenstelling tot het pensioenplan van andere PS-minister Karine Lalieux en het solidariteitsfonds van staatssecretaris Thomas Dermine (PS) was het dit keer niet de bedoeling om dit voorstel met grote trom aan te kondigen in de pers, zo is te horen in de entourage van Dermagne. “Anders was het wel een evenwichtigere nota geweest. Dit waren gewoon onze voorstellen, als startpunt om te onderhandelen.”

Spek voor de bek van Vlaanderen

Door dat ene ‘controversiële’ voorstel werden de ander 24 voorstellen wel ondergesneeuwd. Nochtans zat daar wél wat eten en drinken in voor de Vlaamse regering. Zo laat Dermagne een opening voor Vlaanderen om een eigen arbeidsbeleid te voeren – waar Crevits al lang op hamert. Dat zou bijvoorbeeld betekenen dat de regio’s zelf kunnen bepalen welke werklozen bestraft moeten worden en wie beschikbaar moet zijn op de arbeidsmarkt. Nog spek voor de bek van de Vlaamse regering: Dermagne wil opleidingen in bedrijven stimuleren, het gemakkelijker maken om een opleiding met een uitkering te combineren en re-integratietrajecten voor langdurig zieken grondig verbeteren.

Maar enkele ideeën van Dermagne dragen dan weer een overduidelijke ‘rode stempel’ en dat is dan weer naar de zin van zijn achterban en de vakbonden. Zo wil hij de minimumlonen verhogen voor knelpuntberoepen en daarbij de arbeidsduurverkorting weer aantrekkelijker maken. Wie er een opleiding voor volgt, krijgt ook de hoogste werkloosheidsuitkering.

Waals applaus

Terwijl het heel wat Vlaamse politici deed steigeren, kon het voorstel aan Franstalige kant wél op bijval rekenen. De ecologisten – die een paar jaar geleden zelf een soortgelijk voorstel deden – waren logischerwijs voorstander. “Het wrikt mensen los uit een vastgeroeste job en een burn-out, en het maakt de arbeidsmarkt mobieler”, aldus Kamerlid Wouter De Vriendt (Groen). En zelfs de Franstalige liberalen willen een ‘heroriëntatierecht’ voor wie tien jaar gewerkt heeft, om zo ‘vastgeroeste’ werknemers een nieuwe carrièrekans te geven. “Maar dat lost het probleem van knelpuntberoepen niet op. Het zou zelfs de situatie kunnen verslechteren”, zet MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez de puntjes op de i.

Problemen voor De Croo

Opnieuw lijkt een PS-voorstel te sneuvelen voor het ooit officieel op de onderhandelingstafel heeft gelegen. “Door telkens de lat zó hoog te leggen dat het onhaalbaar wordt, gooien ze toch hun eigen ruiten in. Alleen maar om te tonen dat ze een ‘links’ beleid voeren”, klinkt het zuchtend in de Wetstraat. Het maakt er het werk van premier Alexander De Croo (Open Vld) wederom niet gemakkelijker op: zijn ploeg wordt opgeschrikt door het ene na het andere PS-voorstel, terwijl hij nog altijd op zoek is naar miljarden om zijn begroting op orde te krijgen.