Bestuurders Publipart zien af van hun vergoedingen, beleggingen worden verkocht

Vandaag is de raad van bestuur van Publipart samengekomen, de naamloze vennootschap die een onderdeel van de intercommunale Publilec vormt en die de jongste dagen een storm door de Vlaamse en nationale politiek jaagt.

Hoewel die vergadering al langer vastlag, waren door de nieuwe context twee punten aan de agenda toegevoegd. Enerzijds wilden de leden van de raad de beleggingen van Publipart tegen het licht houden, anderzijds lagen ook hun eigen vergoedingen op tafel.

Tot nu toe streken de bestuurders per jaar 21.000 euro bruto op. Een aantal onafhankelijke bestuurders stelde voor om die vergoeding te "neutraliseren" en dat voorstel heeft het gehaald. Concreet zien alle bestuurders af van de vergoedingen die ze sinds 1 januari hebben gekregen, evenals alle toekomstige.

Paul De Fauw, lid van de raad van bestuur van Publipart, sprak na de vergadering met de pers: "Het is absoluut duidelijk dat de vergoedingen afgeschaft zijn omdat de vennootschap niet langer op een serene manier haar taak kan vervullen. Ze heeft 200 miljoen te beheren, ze heeft een aantal stappen te doen naar de toekomst en met een raad van bestuur die door de pers en het publiek gecontesteerd is, is dat bijzonder moeilijk. De meeste bestuurders zeggen dan ook: "We willen aan boord blijven, we willen de job verderdoen ook al is het gratis. So be it."

De Fauw benadrukte ook dat Publipart goed werk levert en de voorbije vijf jaar 50 miljoen aan dividenden aan de gemeenten heeft uitgekeerd. "Hebben de bestuurders te veel verdiend? Dat is een waardeoordeel. Het enige dat ik kan zeggen is dat de bestuurders van dit bedrijf hun job gedaan hebben."

De raad van bestuur heeft ook beslist alle huidige beleggingen te verkopen, iets wat ongeveer 26 miljoen euro zou moeten opleveren. In een later stadium willen ze de opbrengst in ethische fondsen investeren. Op dit moment zijn niet alle beleggingen even koosjer. Zo zou Publipart onder meer belegd hebben in Rheinmetal, een bedrijf dat stoffen produceert waarmee mogelijk chemische wapens kunnen gemaakt worden, maar dat ontkent De Fauw ten stelligste. 

"Dat is een belachelijk dossier. Sinds de crisis zaten we met lage of zelfs negatieve rendementen op onze investeringen. Onze bankiers zeiden ons wat meer te spreiden, zodat we tenminste wat rendement zouden halen. In die honderden participaties heeft Rheinmetall nooit gezeten. Gedurende enkele maanden was het wel een waarborg, een "collateral" op de opbrengsten van andere aandelen."