We lezen samen boekjes, een rustmomentje voor het middageten.
Volledig scherm
PREMIUM
We lezen samen boekjes, een rustmomentje voor het middageten. © Wannes Nimmegeers

Onze reporter draait twee dagen mee in een kinderdagverblijf: “We zijn telefoniste, poetsvrouw én psychologe. We redden zelfs huwelijken”

Als “robotjes in een fabriek” verversen ze luiers en pletten ze bananen. Als “extra ouder” kussen ze pijntjes weg en wiegen ze slaapliedjes. Kinderverzorgers kunnen van alles, zag onze reporter die twee dagen meehielp in een crèche. Toch kampen ze met een minderwaardigheidsgevoel. “Alsof we alleen maar spelen, en eigenlijk doen we zelfs dat zelden.” Een openhartig gesprek over hun knelpuntberoep, tussen de soep en de patatten. Letterlijk.

7 reacties

  • Pierre Vaneylen

    3 jaar geleden
    Triestig dat er nog velen kiezen voor kinderen om ze daarna uit te besteden. De luxe heeft zijn keerzijde.
  • Elke Verlinden

    3 jaar geleden
    En daar zijn de verzuurde reacties weer... ik ben zelf werkzaam in de kinderopvang, tijdens de hele coronaperiode zijn we open gebleven, omdat de rest van België z'n job moest kunnen doen. Waardering hebben wij hier echter nooit voor ontvangen, integendeel, we werden doodgezwegen. Onze taken worden telkens meer en meer en het personeel minder en minder. Een leerkracht heeft in onze maatschappij nog aanzien, een kinderverzorgster wordt enkel minachtend bekeken...
  • Victor Coekaerts

    3 jaar geleden
    Denkelijk begreep je niet wat er bedoeld werd danny kimpe. Het is niet klagen maar bevestigen wat je nadien verklaarde. de luxe en minder beschikbaarheid voor eigen kroost vanwege de ouders. Alles word afgeschoven op de schouders van scholen en dagverblijven. De moloch van het geld is de reden. Is dan ook de oorzaak van het tumult betreffende de kinderbijslagen die oorspronkelijk dienden voor de thuisblijvende ouder te helpen. Kindjes maken en aan anderen overlaten met opbrengst.
  • Ilse Verlinden

    3 jaar geleden
    Tja, dat kan ik als kinesist ook zeggen. En met mij iedereen die met mensen werkt.
  • danny kimpe

    3 jaar geleden
    Ze hebben gekozen voor deze job. Maar nee klagen is veel belangrijker. Vroeger bleef de vrouw thuis om voor de kinderen te zorgen. Nu moeten ze met twee gaan werken om luxe te voeren. En ze zien hun eigen kinderen niet opgroeien. En ja vroeger hadden ze ook een eigendom en een auto. Maar hingen geen twee driemaal op reis in een jaar.