“Kerstmis vieren onder de palmbomen.” Shanti (34), Cato (24) en Debby (34) overwinteren op Bali, in Kaapstad en Tenerife

De Nederlandse Shanti (34) heeft een eigen webshop, Casa Krullenbol, en is actief op Instagram als content creator. Met haar man en twee kindjes woont ze in een dorpje in Noord-Brabant, maar dit jaar zal ze voor de eerste keer ooit de Nederlandse winter overslaan. Zij en haar gezin vertrekken binnenkort voor zes maanden naar Bali. “Mijn man en ik trokken in 2005 voor het eerst naar Indonesië, we kenden elkaar toen een jaar. We werden op slag verliefd op Bali.” 

“In 2018 keerden we terug en namen we de kids mee, Zoë was toen vier en onze zoon Lev anderhalf. We hielden ons hart vast voor de reis: het is namelijk achttien uur vliegen dus in totaal ben je meer dan twintig uur onderweg. En we bereidden ons voor op het ergste. We hadden een hele tas vol speelgoed en kleurpotloden bij om de kinderen bezig te houden, maar uiteindelijk sliepen ze de hele nacht en verliep alles heel vlot. Het daaropvolgende jaar gingen we opnieuw. Het viel zo goed mee dat we het nu graag voor langere tijd willen proberen.” 

Zo'n volksverhuizing met twee kinderen is niet niks, maar als je ’t dan toch van plan bent, is Bali er de perfecte plaats voor volgens Shanti. “Je voelt je er als ouder heel erg op je gemak. Alles is ontzettend kindvriendelijk: in elk restaurant voel je je welkom met je kroost, dat is in Nederland lang niet altijd het geval.”

^{(Lees verder onder de foto.)}

“De kosten liggen daar ook zo veel lager: voor een redelijke prijs huur je een best grote villa met zwembad.  Daarnaast zullen we zes maanden lang niet hoeven te koken, want in de Warungs (traditionele restaurantjes, red.) kan je heerlijk eten voor zo’n anderhalve euro per persoon. Dat is een stuk goedkoper dan als je boodschappen zou gaan doen om zelf een maaltijd te bereiden voor het hele gezin. Het enige nadeel is dat de internationale scholen op Bali duur zijn, terwijl de school in Nederland gratis is. De kids zullen ook privéles krijgen in het Nederlands, zodat ze op dat gebied niet achterlopen als we weer terug zijn. Eenmaal terug in Nederland gaan ze gewoon terug naar hun eigen school.”

Sinds de pandemie werken Shanti en haar man volledig van thuis uit, wat hun tijdelijke verhuis naar Bali een stuk makkelijker maakt. “Ronald heeft zijn eigen IT-bedrijf en kan van overal werken. Hij werkt op projectmatige basis en het bedrijf waarvoor hij nu werkt vindt het geen probleem dat hij dat vanop Bali doet. Hij moet alleen wel rekening houden met het tijdsverschil voor online meetings; op Bali is het zeven uur later dan in Nederland.”

Professioneel gezien komt overwinteren in Bali voor Shanti niet slecht uit, want de leverancier van de handgemaakte items die Shanti verkoopt is gevestigd op het Indonesische eiland. “Ik ontmoette haar de laatste keer dat we daar waren, maar sinds corona ben ik niet meer kunnen teruggaan. Daarom zou ik nu graag de vakmannen ontmoeten om het proces achter de items aan de klanten te kunnen tonen. Maar natuurlijk is het ook gewoon heel lekker om de Nederlandse winter te skippen, al is het momenteel wel regenseizoen in Bali.”

“Door corona was het lange tijd onzeker of we wel konden gaan, want Indonesië zat in lockdown, maar nu kan het aftellen en de voorpret eindelijk beginnen. Binnen vijf weken is het zover. We leven er echt naartoe. Het enige obstakel dat we nog moeten overwinnen is de quarantaine van acht dagen in Jakarta nadat we aankomen. Dat wordt misschien nog wel pittig met de kids.” 

De feestdagen zal Shanti met haar gezin op Bali doorbrengen; kerst met de voeten in het zand dus. “Mijn ouders willen heel graag langskomen, maar toeristen zijn nog niet welkom. Je kan alleen binnen geraken met een visum en na acht dagen quarantaine, maar dat is nogal duur als je gewoon even op en af komt voor een vakantie. Zodra toeristen weer binnen mogen, komen mijn ouders op bezoek.”

^{(Lees verder onder de foto.)}

“We hebben ons nog niet uitgeschreven in Nederland en houden ons huis gewoon. Er is iemand die de webshop draaiende houdt en van daaruit de pakjes blijft maken. We zien dit als een experiment: als het ons bevalt, brengen we voortaan misschien wel elk jaar de winter door op Bali. Wie weet emigreren we zelfs - al zijn mijn man en ik daar nog niet helemaal uit. Ik zou definitief kunnen blijven, maar hij zou onze familie en vrienden te hard missen.”

Wanneer ik Cato (24), afkomstig uit Gent, vraag waar ze woont, antwoordt ze ad rem: “Goeie vraag. I’m a citizen of the world! Ik ben net klaar met mijn master communicatiewetenschappen en dat is zo'n beetje het enige dat mij nog in België hield. Ik woon tussen Kaapstad, Spanje en Londen, waar mijn vriendje woont.” 

Cato is een fervente reiziger en verhuist of verplaatst om de zoveel maanden. Al vijf jaar lang trekt ze elke winter naar Kaapstad, je kan haar dus gerust een doorwinterde overwinteraar noemen. “Dan is het zomer daar. Het is echt een magische plaats, maar ik vind het goed dat ik er niet het hele jaar ben. Na drie, vier maanden, als de zomer voorbij is, heb ik het daar wel gezien. Dan begint de lente bij ons, en keer ik terug. Zo heb ik het beste van twee werelden. En het hele jaar door zon! Ik heb een vast plekje in Green Point dat ik elk jaar huur van een vriend, maar deze winter zal ik voor het eerst in een ander huis verblijven in Hout Bay, dat ligt iets meer in de natuur.”

^{(Lees verder onder de foto.)}

Cato werkt als model, maar tijdens corona richtte ze ook haar eigen onlinebusiness op. “Astrologie was altijd al belangrijk voor mij, maar sinds de pandemie is het ook professioneel op mijn pad gekomen. Ik besefte toen dat ik iets betekenisvol wilde doen, mensen kracht wilde geven en begeleiden.” Aangezien ze agentschappen in verschillende landen heeft en meerdere inkomstbronnen, hoeft Cato zich niet zo veel aan te trekken van waar in de wereld ze zich bevindt. “Het is een luxe die ik zelf gecreëerd heb. Ik ben een ondernemend en ambitieus persoon, dus het is zalig om mijn eigen business en werk te kunnen combineren met mijn nomadische levensstijl.” 

Doorheen de jaren heeft Cato in Kaapstad een grote vriendengroep van locals uitgebouwd. “Ik kijk er altijd heel erg naar uit om hen terug te zien. In tegenstelling tot in België, heb ik daar echt mijn tribe. De mentaliteit is daar zo anders dan bij ons, mensen zijn veel meer open-minded en spiritueler.” 

^{(Lees verder onder de foto.)}

Cato heeft een duidelijk advies voor wie overweegt in haar voetsporen te treden. “Doe het gewoon. Vertrouw op het universum en manifesteer je droomleven. ‘Create a lifestyle that turns you on 24/7' is mijn motto. Ik weet vaak op voorhand ook nog niet hoe ik alles financieel ga doen, maar daar kom ik gaandeweg wel achter.”

_{(Lees verder onder de poll.)}

Debby (34) en haar man Dimitri (43) werkten jarenlang als cabinepersoneel bij Brussels Airlines; de reismicrobe droeg ze dus altijd al in zich mee. “Een weekendje shoppen in New York, een fiets huren in Washington of gaan wandelen in Dakar, ik vond dat fantastisch. Mijn mama bracht al jarenlang haar winters door op Tenerife, dus we zijn haar gevolgd. Vanaf het moment dat we een dochtertje kregen, hielden we in ons achterhoofd: ooit verhuizen we naar het buitenland.”

“Eerst bleven we slechts enkele weken, maar uiteindelijk werden dat maanden. De beste periode was van december tot januari: de kou ontvluchten en Kerstmis vieren onder de palmbomen. Mijn man en ik bleven terwijl gewoon werken. Wij vlogen parttime, dus dat betekent: twee weken vliegen, twee weken thuis. Als vliegend personeel kan je vakantiedagen combineren, tijdskrediet inzetten of onbetaald vrijaf nemen. De ene winter was het al wat makkelijker om alles aan elkaar te plakken dan de andere, maar zo erg vonden wij af en toe heen en weer vliegen niet.”

“Gedurende zo'n vijf jaar overwinterden we elk jaar op Tenerife. Tot de aanslagen in Brussel in 2016. Mijn man was op dat moment net aangekomen op de luchthaven. Ik werd wakker met tal van gemiste oproepen van mensen die vroegen of we oké waren. We waren oké, maar ik krijg er nog altijd kippenvel van. Dat moment staat in ons geheugen gegrift. Toen hadden mijn man en ik beiden zoiets van: als er iets is dat we willen doen, moeten we het nu doen. En dan zijn we vertrokken. Niet omdat we ons onveilig voelden in België of wilden weglopen van onze job, want vliegen is altijd onze passie geweest, maar omdat we wilden profiteren van het leven dat we hebben, nu we jong en gezond zijn.”

^{(Lees verder onder de foto.)}

Lange tijd twijfelde Debby of ze zich definitief zou vestigen op Tenerife en woonde ze ergens tussen België en Tenerife. “Tot ze drie was, moest onze dochter niet naar school. Zodra ze naar de kleuterklas moest, hebben we wat afgewisseld: het eerste en tweede kleuterklasje deed ze in Tenerife, het derde in Brugge. Sinds we definitief op Tenerife wonen, gaat ze hier naar de Luther King-school.”

“Aan de ene kant zie ik het als een rijkdom om je op twee verschillende plaatsen thuis te voelen. Aan de andere kant heb je zo ook wel altijd het gevoel dat er iets ontbreekt. Want er zijn natuurlijk altijd bepaalde dingen die je zal missen: je vrienden, de buurten die je zo goed kent, de mensen die jouw taal spreken,... Daarom hielden we onze woonst in België aanvankelijk nog.” 

“Maar vorig jaar hebben we beslist om hier definitief te komen wonen. Door corona, dus het was opnieuw een grote, belangrijke gebeurtenis die onze keuze beïnvloedde. Dikwijls heb je zoiets nodig om een definitieve knoop door te hakken. Vanaf toen was het duidelijk: Tenerife is onze thuis en de plaats waar we voor de rest van ons leven willen blijven.”

^{(Lees verder onder de foto.)}

“Ik werk nu als sales- en marketingmanager in een heel leuk hotelcomplex van een Belgische uitbater, Westhaven Bay, in Costa del Silencio. Heel wat mensen komen hier overwinteren. Met Kerstmis en Nieuwjaar is er een heel aparte sfeer die echt de moeite is. Ik vind het heerlijk dat je hier dankzij het klimaat gewoon een barbecue kan inplannen zonder je iets te moeten aantrekken van het weer.”

“Inmiddels zit mijn dochtertje Alexi al vijf jaar op de Spaanse school en spreekt ze de taal vloeiend. Het enige wat in het begin aanpassen was, is de Spaanse mentaliteit. Alles is mañana mañana (het komt morgen wel, red.). Maar op zich is dat heel positief, want je wordt er zelf een pak minder stressy van.”

Vlamingen boeken nu al massaal vakantiehuizen voor volgende zomer: “Wie wacht tot april, zal te laat zijn” (+)

Woonexpert adviseert: “Koop een tweede woning waar het zowel in de zomer als in de winter fijn vertoeven is”