Schrijven, dat is voor Stany Crets (56) niks nieuws. Ettelijke scenario’s voor televisie (Oud België, Raf en Ronny), theater en zelfs film (Lee en Cindy C.) zijn van zijn hand. Maar een roman, dat is nieuw. “Ik heb veel aanzetten tot romans gepend. Maar dat werden dan uiteindelijk scripts of toneelstukken. Zo ook Oud papier, zo’n goeie twintig jaar geleden een voorstelling met Jaak Van Assche, zijn vrouw Heddie Suls en Tuur De Weert. Ik voelde toen al dat er een goed boek in zat.”

En zo geschiedde: vanaf november ligt Oud papier in de boekhandels. Al had Crets oorspronkelijk plannen voor een ander soort boek. “Herinner je je nog dat alle zelfstandigen van Frank Vandenbroucke afgelopen voorjaar acht gratis sessies bij de psycholoog kregen? Ik heb ze aangenomen. We zien wel waar het toe leidt, dacht ik.”

“Wat er toen naar buiten kwam, heb ik op papier gezet. Ik wilde het laten uitgeven, maar heb daar uiteindelijk vanaf gezien. Niet omdat ik er niet meer achtersta, maar het werd me allemaal iets té persoonlijk. En ik ontzie me van het gedoe errond. Voor je het weet springt de roddelpers erop en sta ik een week lang in de boekskes met allesbehalve mijn boek.”

Van a tot t z

De emoties en ervaringen werden wel meegenomen tijdens het schrijven van wat straks wel Crets’ debuutroman wordt. “En ik neem ze ook mee naar de toekomst. Als je je ziel blootlegt, stroomt daar heel wat uit voort. Genoeg voor projecten in de toekomst, in welke vorm dan ook.”

Maar terug naar Oud papier. Centraal staan Raymond en Rachel, een echtpaar van wie het leven aan het wankelen wordt gebracht wanneer ze ’s nachts een rouwbrief in hun brievenbus krijgen. Verhalen, leugens en halve waarheden worden opgediept uit het verleden. Een verleden waarin ook vriend aan huis Lucien een cruciale rol speelt.

“Het heeft nog een tijdje geduurd voor het effectief een boek werd”, aldus Crets. “Nochtans zit het al jaren van a tot z in mijn hoofd. Vijf jaar geleden ben ik echt eens voor gaan zitten. Maar net als de jaren daarvoor kwamen er steeds andere projecten tussen fietsen. En toen waren er lockdowns, en daarmee ook de kans om – naast nog andere ideeën – dit boek af te maken.”

Want de drive om zich aan verschillende disciplines te wagen, dat is de constante in Crets’ carrière. “Ik wil niet in een hokje gestopt worden. Ik zal dan ook niet rusten voor ik alles minstens één keer gedaan heb. Mijn volgende project zal dus waarschijnlijk een plaat worden. (lacht)”