Schade bij verzakking door droogte voortaan beter verzekerd
Wie schade heeft door verzakkingen door droogte zal voortaan beter verzekerd zijn. Een op de vier woningen krijgt te maken met verzakkingen door de oprukkende droogte in Vlaanderen. Dat bleek uit een reportage van “Pano” begin maart. Vaak komen de verzekeringsmaatschappijen niet met compensaties over de brug omdat de wet onduidelijk is. Vandaag keurt de commissie Economie en Consumentenbescherming extra garanties in de wet goed die ertoe moet leiden dat verzekeraars bij verzakkingen door droogte moeten tussenkomen.
Uit de Pano-aflevering "Droog Vlaanderen" van begin maart, bleek dat verzekeraars vaak niet tussenkomen in schade veroorzaakt door droogte. Honderden gezinnen bleven in de kou staan toen hun huizen schade opliepen door de droogte, ondanks het feit dat ze jarenlang hun brandverzekeringspremie hadden betaald. Wanneer de kleigrond (vooral in West-Vlaanderen) waarop hun huizen werden gebouwd opdroogt, krimpt die ondergrond. Dat kan dan onder andere leiden tot scheuren en verzakkingen van muren en dus tot zware kosten.
Volgens Melissa Depraetere (Vooruit), fractieleider in de Kamer, zeggen verzekeraars dat het krimpen van de grond geen verzakking is. "Volgens hen is de krimp van de hele ondergrond geen beweging van een “uitzonderlijke” massa van de bodemlaag, zoals vereist door de wet", legt Depraetere uit. "Bovendien menen die verzekeraars dat het niet bewezen is dat de krimp van de bodem te wijten is aan de droogte omdat je het niet kan zien."
Facturen tot 100.000 euro
Door de droogte van de laatste jaren nemen de problemen toe en ook de toegenomen verharding in Vlaanderen en het oppompen van grondwater spelen een rol. Door de dorre ondergrond lopen steeds meer woningen die gebouwd zijn op kleigrond zware schade op. Wanneer huizen door de droogte verzakken, is dat voor een deel te wijten aan de klimaatopwarming. Huizen die op kleigrond zijn gebouwd hebben daar méér van te lijden, de bodem krimpt en zakt in.
Het probleem voor de gedupeerden is dus dat verzekeringsmaatschappijen vaak weigeren om de schade te dekken waardoor de betrokken eigenaars met een gepeperde factuur achterblijven die vaak oplopen tot 100.000 euro en meer.
Volgens de verzekeringswet van 2005 mogen verzekeraars zelf oordelen of een grondverzakking geheel of gedeeltelijk te wijten is aan een menselijk of natuurlijk fenomeen. En daar wringt het schoentje, volgens Depraetere. "In 2005 was het heel duidelijk de bedoeling om natuurrampen in de meest brede zin van het woord te gaan opnemen in de verzekeringswet, dus die droogte valt daar ook onder. De wet gaf de verzekeringsmaatschappijen de opdracht om mensen te beschermen tegen enorme kosten die daaruit voortvloeien. Alleen is er toen voor gekozen om de interpretatie over te laten aan de verzekeringssector. 16 jaar later moeten we helaas vaststellen dat dat niet heeft gewerkt en dat er tegen de geest van de wet in, geprobeerd is om niet te gaan uitbetalen, met alle gevolgen van dien. Daarom is een verduidelijking van de wet nodig."
Het zijn vooral goedkope excuses met dure gevolgen voor de getroffen verzekerde
Depraetere wil met haar goedgekeurde voorstel de gedupeerden helpen. "Het zijn vooral goedkope excuses met dure gevolgen voor de getroffen verzekerde", zegt Depraetere. "Met ons voorstel verduidelijken we de wet en betonneren we dat het krimpen van de bodem, te wijten aan droogte, als grondverzakking valt binnen het toepassingsgebied van de huidige wet. Heel vaak zijn de eigenaars onwetend bij de aankoop, bovendien zal het probleem alleen maar toenemen. Voortaan krijgen zij de garantie dat ze niet voor verrassingen komen te staan. De aanpassingen gelden ook voor mensen die sinds 2005 met deze problemen geconfonteerd worden."
Een gemiste kans
De koepelorganisatie van de verzekeringssector Assuralia reageert teleurgesteld op de beslissing. "Het parlement heeft in onze maatschappij nog altijd het laatste woord en dat zullen wij respecteren", zegt Hein Lannoy van Assuralia. "Maar we vinden het wel een gemiste kans. Wij hadden sinds juni van dit jaar in overleg met de overheid om tot een - naar ons aanvoelen - meer duurzame oplossing te komen. Het risico is namelijk anders in verschillende gebieden. We leven in een concurrentiële markt. Verzekeraars zullen - wanneer ze verplicht zijn om alle risico's daar te dekken - afzonderlijk moeten bepalen of zij het risico aankunnen en of zij voldoende premie hebben om dat risico te dekken. Indien dat niet het geval is, dan zullen zij hun premie moeten verhogen."
Assuralia had zelf ook een oplossing voor het probleem uitgewerkt. "We hadden voorgesteld om gedurende 4 jaar een bijpremie te vragen aan alle mensen die een brandverzekering hebben en dat geld in een fonds te steken, waarmee de schade kan vergoed worden", zegt Lannoy. "Gedurende die 4 jaar zouden verzekeraars dan het risico goed moeten leren inschatten, we zouden de overheid de gelegenheid kunnen geven om risicozones in kaart te brengen en we zouden de gemeente de gelegenheid geven om stedenbouwkundige voorschriften uit te werken om er voor te zorgen dat bouwen in risicogebieden op een correcte manier gebeurt. Blijkbaar zag men die kleine bijdrage die van overheidswege zou moeten worden ingevoerd, niet zitten", besluit Lannoy.