“Ik heb twee uur lang gedaan alsof ik dood was”, getuigt de 41-jarige Cédric. “Ze schoten op ons als konijnen, zodra er een telefoon afging of iemand om hulp riep.”

De 55-jarige Irmine, die op de avond van de aanslagen samen met haar vriend Fabian naar het concert van de Amerikaanse rockgroep Eagles of Death Metal was gegaan, sprak over “blinde onmenselijkheid” bij de daders. Fabian overleefde de aanval niet.

Bij het begin van de schietpartij hoorde ze een man schreeuwen: “Frankrijk heeft niets te zoeken in Syrië”, zo vertelt ze. “De eerste die beweegt, wordt gedood”, klonk het daarna. Ze vertelde ook hoe ze een van de bewakers na ongeveer een half uur hoorde roepen dat ze snel naar buiten moesten lopen, omdat de terroristen net hun wapens aan het herladen waren. Op weg naar de uitgang zag ze haar vriend “met onherkenbaar gezicht” dood op de grond liggen.

Ook de veertigjarige Jean-Marc getuigde over de aanval. “Ik zag mensen om me heen beschoten worden, iedereen begon te schreeuwen”, zegt hij met trillende stem. “We waren volkomen hulpeloos, niet wetende of de volgende kogel ons zou raken of niet. Het is zo onmenselijk.”

Bij de aanslagen van 13 november 2015 vielen 130 doden, van wie negentig in de concertzaal Bataclan. Voor een bijzonder hof van assisen in Parijs worden gedurende negen maanden twintig verdacht berecht. Veertien beschuldigden zijn aanwezig op het proces, onder wie Salah Abdeslam.