Twee mannen gered nadat ze 29 dagen verloren waren op zee, maar zo erg vonden ze het niet eens: “Was eigenlijk wel eens leuke pauze van alles”

Twee mannen van de Salomonseilanden die in totaal 29 dagen op zee doorbrachten, zijn vorige week gered voor de kust van Papoea-Nieuw-Guinea - een slordige 400 kilometer van waar hun tocht begon, en totaal de andere richting dan ze oorspronkelijk uitwilden. Dat schrijft The Guardian.

Livae Nanjikana and Junior Qoloni waren op de ochtend van 3 september vertrokken vanop het eiland Mono, in een kleine motorboot, met als doel om 200 kilometer naar het zuiden te varen naar de stad Noro, op het eiland New Georgia. Ze zouden net zoals ze eerder al eens hadden gedaan de kusten van Vella Lavella en Gizo langs hun linkerkant gebruiken als gids. “We hadden die trip al eerder gedaan, dus het had moeten lukken”, legt Livae uit.

Maar dat liep anders. Zelfs voor ervaren zeelui als Livae en Junior is de Salomonzee, gelegen tussen de Salomonseilanden en buur Papoea-Nieuw-Guinea, niet zomaar even te bedwingen. De wateren zijn berucht om hun ruwheid en onvoorspelbaarheid. Amper een paar uur na het aanvangen van de reis kon het duo daarvan proeven. Ze kwamen plots terecht in een hevige regenbui met sterke windstoten en een wilde zee. Het werd alsmaar moeilijker om de kustlijn die ze zouden volgen nog te zien. 

“Toen het slecht weer kwam, was de situatie slecht. Maar die werd erger en ook enger toen wat later ook de GPS-tracker kapot ging”, zegt Livae. “We konden nu helemaal niet meer zien waar we naartoe gingen. Dus we besloten om de motor stil te leggen en te wachten, om onze brandstof te besparen.”

Het werd een pauze die uiteindelijk bijna een maand duurde. Want toen de lucht weer opklaarde, was duidelijk dat ze geen idee hadden waar ze waren. Waar ze ook keken, er was enkel water, water en nog eens water. En de GPS, die was zo kapot als maar kon zijn. 

De twee slaagden erin te overleven dankzij de appelsienen die ze hadden meegenomen voor onderweg, kokosnoten die ze opvisten uit de zee en regenwater dat ze in een stuk doek konden vangen. Uiteindelijk zagen ze na een bar overlevingsavontuur van 29 dagen lang plots in de verte hun redding: een vissersboot, voor de kust van New Britain, Papoea-Nieuw-Guinea. “We wisten totaal niet waar we waren, maar we hadden niet verwacht dat we in een ander land waren”, aldus Livae. 

De mannen waren zo verzwakt dat, toen ze op 2 oktober werden afgezet bij de stad Pomio, ze van hun boot moesten gedragen worden. Ze werden verzorgd in een lokaal ziekenhuis en worden momenteel opgevangen in het huis van een local. Ze voelen zich goed.

Ondanks de beproeving bekijkt Livae de ervaring ook van de positieve kant. Zo was die een welgekomen pauze van de chaos en de stress die gepaard gaat met het leven tijdens een globale pandemie, laat hij optekenen. “Ik had geen idee wat er allemaal aan het gebeuren was toen ik op zee was. Ik hoorde niks over Covid of iets anders. Ik kijk er nu wel naar uit om weer naar huis te gaan. Maar ja, ik denk dat het eigenlijk wel een leuke pauze was van alles.” 

Mary Walenenea van het ministerie van Buitenlandse Zaken en Handel van de Salomonseilanden laat weten in contact te staan met de twee om de nodige regelingen te treffen, zodat ze snel weer naar huis kunnen. 

Of de mannen wel degelijk geluk hebben gehad? Zeker weten. Juist ten noorden van het eiland Mono, waar ze vertrokken waren, ligt het eiland Bougainville. Afgelopen juli verdween daar in de ruwe zee een boot met de lokale gezondheidsminister, zijn vrouw, hun zoon en vier anderen. Later werd slechts één persoon teruggevonden. De overlever was 15 kilometer naar een nabij eiland gezwommen, volgens hem was de boot gezonken.