Het Operaplein in Antwerpen is uitgestrekt en nog zo nieuw dat het nog nooit vol heeft gestaan. Maar vrijdagavond rond half zeven moest tram 1 toch héél traag rijden en onophoudelijk klingelen om bij zijn doortocht niemand overhoop te rijden. Een grote massa had enkel oog voor een intrigerende figuur die – 3,5 meter hoog – voor de opera niet goed leek te beseffen wat haar overkwam.

Rond haar dartelden danseressen en kreunden, zoemden en zuchtten drie zangeressen. Vanop het balkon van de opera gooiden meisjes papieren vliegers het volgelopen plein op.

Verwondering

De reuzin heette Amal, ze was een jong meisje, gevlucht uit Syrië en te voet op weg naar Manchester. Ze knipperde met haar ogen en af en toe viel haar mond open van verwondering voor al dat volk dat haar was komen verwelkomen. Kinderen van haar leeftijd – 9 jaar, maar van normale lengte – en een drietal fluitende fietsflikken leidden haar weg van de opera, voorbij de nieuwe Antwerp Tower en de nieuwe metro-ingang, de Leysstraat op.

Want Amal mocht wat betogers niet mogen: via de Meir de stad in. En net als een ommegang uit langvervlogen tijden, bracht ze een volksverhuizing op gang. Iedereen wilde mee, wilde haar volgen. Voorbij die andere Antwerpse reuzen, Teniers en Van Dyck, onbeweeglijk op hun sokkels.

Kolkende massa

Amal zette er stevig de pas in, omringd door kinderen met vliegers en een kolkende massa. De Meir was een zee van volk. Denk: de drukste soldendag en daar nog eens half Holland bij. Aan de Inno zette een accordeonist Op de Purperen Hei in. Maar de kinderen die ‘Liefde’ en ‘Leven’ en ‘Amal’ scandeerden, overstemden de muzikant. Nog meer kinderen kwamen toegelopen uit de Otto Veniusstraat. En begeleidden haar voorbij het Rubenshuis, naar het Theaterplein.

Daar stond zowaar een nog grotere massa Amal op te wachten, duizenden Antwerpenaars, samen met twee violistes, een celliste en contrabassiste. Ze dansten, ze zongen, ze juichten. De jonge Deurnese dichteres Esohe Weyden richtte een ontroerend welkomstwoord tot het meisje. Dan was het 8 uur. Bedtijd.

Wie de betoverende Amal nog wil zien, moet morgen in Borgerhout zijn.

LEES OOK: Little Amal is aangekomen in Antwerpen: hier krijg je de reuzin te zien