“Ik ben de jongste weken de wereld rondgereisd en heb rondgekeken hoe er met seks en liefde wordt omgegaan. Voor de aflevering rond seksueel geweld kijk ik bij wijze van spreken naar wat er voor mijn eigen deur, in Gent, gebeurt. We wijzen graag naar andere culturen en hebben daar snel onze mening over klaar, maar de problematiek van seksueel geweld bestaat ook bij ons. En iedereen kent wel iemand die ermee te maken heeft gekregen. Seksueel grensoverschrijdend gedrag komt namelijk niet zozeer van vieze oude mannetjes in de struiken, wel meestal van mensen in je omgeving”, zegt Lieve Blancquaert (58).

De tv-maakster en fotografe vertrekt in de uitzending van vanavond vanuit een studie die vaststelt dat acht op de tien vrouwen in Vlaanderen met seksuele agressie te maken krijgen. Ze praat met slachtoffers, daders en hulpverleners, maar ook passanten op straat. “Zo had ik een boeiend gesprek met een groep jonge mensen in het park over hoe je seksuele agressie beleeft en wat die met iemand doet. Vaak leidt het tot angst en gedragswijzigingen die een enorme impact hebben op je leven. Nog al te vaak wordt het geminimaliseerd, zeker als het over hands-off seksueel geweld gaat. Daarmee bedoel ik dan naroepen, sexting, ongewenste mails en sms’en sturen. Pas op, je hoort me niet zeggen dat je een vrouw geen complimentje meer mag maken. Ik vind het nog altijd leuk als iemand me zegt dat ik er goed of sexy uitzie. Maar het moet sympathiek en respectvol zijn.”

Over respect – met name het gebrek daaraan – kan Lieve Blancquaert overigens meespreken sinds Let’ talk about sex op de televisie loopt. “Ik ontving al reacties waarbij de beleefdheid soms ver te zoeken was. Ik kreeg behoorlijk wat over me heen. Zopas nog reageerde een man dat het ‘een schande was dat ik op tv toonde hoe jongens worden opgevoed tot homo’s’. Hij vond dat ik de wereld naar de kloten hielp en dat het maar eens gedaan moest zijn met mijn zever. (lacht) De man verwees naar de aflevering van vorige week over IJsland. Die begon met een kleuterklas waar jongetjes ook meisjes-dingen worden aangeleerd. Hun handen inwrijven met crème bijvoorbeeld, of elkaar een liefdevol complimentje geven. Gelukkig kreeg ik nog veel meer opmerkingen van kleuterjuffen die me zeiden dat ze elementen uit de uitzending zouden meenemen in hun klas.” (jdr)